Vader Joris (47) heeft drie juffen in dienst genomen, al worden die hier begeleiders genoemd en geen juf. “Zij begeleiden de kinderen bij het leren”, zegt Joris daarover. Zelf is de directeur van een stoelenbedrijf nog bezig om een onderwijsbevoegdheid te halen.

Joris verwacht dat er dit jaar nog vier kinderen worden ingeschreven bij de school in de wijk Blixembosch. Maar op dit moment krijgt Orion nog in z'n eentje les. Vijftien uur per week, verdeeld over de maandag, woensdag en donderdag. “Door de persoonlijke aandacht is dat voldoende om te leren wat ze moeten leren", zegt Joris. "Ze kunnen heel veel leren in een heel korte tijd.”

Dat de kinderen dan de overige tijd ergens moeten verblijven, ziet hij niet als een probleem. “De school is in principe voor ouders die meer tijd met hun kinderen willen doorbrengen.”

Deze donderdag krijgt zoontje Orion les van juf Kathy. “Ik heb grote bezwaren tegen het reguliere onderwijs omdat daar kinderen vooral iets wordt afgeleerd in plaats van aangeleerd", zegt zij. "Kinderen worden afgestompt en doen wat moet, en niet wat ze willen.”

De behoefte aan een nieuwe school kwam bij Joris toen hij samen met zijn vrouw op zoek ging naar een school voor hun zoontje. Ze bekeken scholen in Eindhoven en ook daarbuiten, maar niets sloot aan bij hun visie. “De gedachte kwam dat het ook anders kan. Ik wil kleine groepen met kinderen van alle leeftijden door elkaar. Dan kunnen ze van elkaar leren."

Ook moet het onderwijs helemaal zijn toegespitst op het kind. "Mijn zoon is op dit moment bijvoorbeeld geïnteresseerd in de Titanic. In plaats van een les over vogels te geven, waar hij niet in geïnteresseerd is, gaan we dan kijken naar de Titanic. Hoeveel meter is-ie? Waarom zonk de Titanic?”

Voor een groot deel bepalen de kinderen dus zelf wat ze gaan leren. “In plaats van een leraar die zegt dat we nu een uur gaan rekenen en dat daarna een uur taal komt. We hebben wel leerdoelen die we moeten bereiken, maar we volgen de interesse van het kind.”

Het kind mag ook meepraten bij het oudergesprek dat twee keer per jaar plaatsvindt. “Als het mogelijk is, kunnen ze zelf uiten wat ze van de school vinden en wat ze allemaal leren. Wat vind jij van het proces? We laten het kind meer het woord voeren.”

Joris denkt dat zijn zoon Orion op deze manier goed wordt voorbereid op het latere leven waarbij je ook met heel veel anderen te maken krijgt. “We krijgen vaker vragen over socialisatie. Uiteraard is het niet zo dat we elke dag binnen zitten. We bezoeken bedrijven en instellingen. We zijn juist heel actief. Doordat we diverse activiteiten hebben, komen de kinderen meer in contact met nieuwe mensen, in plaats van in de klas altijd met dezelfde kinderen.”

Zo is er een keer per week een gymles in een zaal in Helmond. Daar komen kinderen samen die thuisonderwijs krijgen. “We hebben een groepje opgericht. Zo’n vijftien kinderen komen daar. Mijn zoon is nu niet elke dag alleen.”

Deze maand verwacht Joris het eerste bezoek van de onderwijsinspectie.