Na afwezigheid van tien jaar is deze moeder terug tussen de profs
Jamie Bierens was in haar jeugd een groot wielertalent en al rond haar 15e mocht ze met de senioren meedoen aan wereldbekerwedstrijden. Tot verbazing van velen stopte ze een jaar later. “Ik vond fietsen leuk, maar raakte het plezier kwijt in wedstrijden. De hele week stond in het teken van de volgende wedstrijd. Ik wilde in de toekomst andere dingen, zoals moeder worden. Als ik voor het profbestaan had gekozen, dan zat dat er voorlopig niet in.”
"Fietsen deed ik alleen naar de supermarkt."
De droom van een gezin kwam uit en samen met haar man Pim de Beer kreeg ze op haar twintigste zoontje Melle. Daarna volgden de inmiddels 5 jaar oude Siem en Liam van 1,5 jaar. In plaats van afzien op de fiets ging de aandacht dus veelal uit naar de gezellige boel in huize De Beer. “Na elke zwangerschap wilde ik zo snel mogelijk fit worden. Fietsen deed ik eigenlijk alleen naar de supermarkt, maar ik ben wel een beetje gaan hardlopen.”
Van het wielerwereldje waar ze zelf deel van uitmaakte, kreeg ze nog maar weinig mee. “De Tour de France en kampioenschappen zetten we nog wel aan op tv, maar verder was er met drie kinderen geen tijd om alles te volgen. Overigens had ik geen hekel aan het wielerwereldje, maar je bent het gevoel wel snel kwijt.”
"Al snel vond ik dat niet uitdagend genoeg."
De liefde voor de fiets bloeide in 2024 weer op nadat na haar derde zwangerschap een indoorfiets werd aangeschaft. “Zo konden we in de avonduren aan onze conditie werken. Ik moet zeggen dat het toen wat begon te kriebelen. Ik meldde me aan bij de toerclub in Eersel, waar ik wat duurritjes reed. Al snel vond ik dat niet uitdagend genoeg en ik ging naar Het Snelle Wiel waar ik vroeger fietste. Daar ging het er fanatieker aan toe. Ik reed nog op mijn fiets van de junioren, maar besloot een crossfiets aan te schaffen.”
Ze schreef zich rond september redelijk spontaan in voor een crosswedstrijd en daar viel ze direct op. Bij de naam Jamie de Beer ging in eerste instantie bij niemand een belletje rinkelen, maar Nico Verhoeven van de Duitse ploeg Heizomat Radteam p/b Herrmann toonde al snel interesse. “Ik had zelf niet verwacht dat het direct zo goed zou gaan. Een professionele ploeg bood me de kans op de juiste begeleiding. Ik deed er nog niet alles voor en aan mijn techniek kan veel worden verbeterd. Een leuke uitdaging.”
"De komende stappen zullen moeilijker zijn."
Inmiddels is Jamie in het deelnemersveld een bekendere naam, ook in wereldbekerwedstrijden. De Brabantse eindigt vrijwel altijd in de subtop en hoopt de komende jaren een betere renster te worden. “Van nul naar tachtig is makkelijker dan van tachtig naar honderd. De komende stappen zullen moeilijker zijn. Ik denk dat er nog wel ruimte is voor verbetering.”
“Op het allerhoogste niveau leven de vrouwen voor hun sport. Dat is voor mij met drie kinderen en een baan niet mogelijk, maar ik doe er inmiddels een stuk meer voor dan toen ik vorig jaar weer begon. Komende zomer wil ik me zo goed mogelijk gaan voorbereiden op de cross, daar leg je de basis.”
