Eelt op de handen, zware zeebenen en een ongelofelijke ervaring op zak. Voor Tom is het nog een beetje landen, nu hij na een dikke maand aan wal staat op het Caribische eiland Antigua. "Het gaat goed", vertelt hij, via de telefoon van zijn vriendin. Zelf is hij nog even niet zo online. Eerst even rustig landen.

Samen met zijn kompanen deed hij mee aan World's Toughest Row. Een roeiwedstrijd waarbij teams van de Canarische Eilanden racen naar het eiland Antigua, dwars over de Atlantische Oceaan. Ze halen geld op voor een goed doel en vragen aandacht voor onderwerpen die ze belangrijk vinden. En daarnaast zoeken ze vooral hun eigen mentale en fysieke grenzen op.

"Je lichaam kan zoveel meer dan je denkt", vat Tom zijn ervaring samen. Hij is hartstikke stijf, afgevallen en heeft zojuist voor het eerst in 40 dagen een enigszins redelijke nacht slaap gehad, maar verder gaat het eigenlijk prima. Zijn team had geen rustdagen en daardoor eigenlijk ook geen tijd om spierpijn te krijgen, denkt-ie. "Je bent de hele tijd door aan het gaan, met wel veel pijntjes tussendoor. Maar we hebben geen blessures opgelopen."

Alles is dus goed verlopen, maar dat neemt niet weg dat het ontzettend intensief was. Alle ledematen hebben wel één keer zeer gedaan, de mannen hebben weinig geslapen en de nog prille vriendschap tussen Tom en zijn groepsgenoten kwam in een gigantische stroomversnelling.

Ze zaten ruim een maand met z'n vieren op een roeiboot van 12 vierkante meter. Deelden een bedje, een boot en vooral héél veel gesprekken. "Maar als je voor elkaars gezicht in een emmer je behoefte moet doen, overwin je alle gêne wel heel snel."

"Soms had je sessies waarin je helemaal niks tegen elkaar zei, andere sessies zat je juist twee uur lang met elkaar te kletsen. Over hoe onze levens zijn gelopen, of hoe je schooltijd eruit zag." En dat moest ook wel, om elkaar wakker te houden. Slapen op het bootje was namelijk niet helemaal ideaal. "We hebben heel hard gelachen om simpele humor, maar ook zitten praten over het leven en geopolitiek. Allemaal met dezelfde missie en met een hele goede klik."

Hij leefde met de stand van de zon en de maan. Voelde hoe belangrijk het was om goed voor zijn lichaam te zorgen. Maar had vooral héél veel tijd om na te denken. "Verder kregen we niks mee van wat er in de buitenwereld gebeurde. Je hebt geen contact met anderen, dus op een gegeven moment ben je door je gedachten heen. Waar ga ik nu over nadenken, peinsde ik dan. Misschien ga ik dat nog wel missen."

Met het avontuur heeft het team 50.000 euro opgehaald, al hopen ze uiteindelijk het dubbele nog aan te tikken. Een recordtijd is ze door het weer niet gelukt, maar ze zijn wel als allereerste boot over de finish gekomen. En linksom of rechtsom zijn ze vooral ontzettend trots op de prestatie, de gedrevenheid en de voorbereiding. "Deze hele ervaring ga ik nooit meer vergeten."

DIT VIND JE OOK INTERESSANT:

Tom roeit de Atlantische Oceaan over: 'Het gevaar zit 'm in kleine dingen'