Op de hoek van de flat in de Kruidenbuurt staan bezoekers regelmatig even stil om van het spektakel te genieten. Op de flat van drie verdiepingen staat een afbeelding van een bij die nectar uit een bloem zuigt. Uiteraard hebben we hier afgesproken met Paul. Terwijl we met hem kennismaken, zien we hoe een dame haar telefoon pakt en de bij fotografeert.

Ze blijkt een liefhebber van straatkunst: “Ik verzamel ze. Alles wat ik tegenkom, zet ik op de foto. Ik had van deze bij gehoord. Dus ik heb even opgezocht waar 'ie te zien is en ik ben vervolgens gelijk hierheen gefietst. Ik vind ‘m héél mooi.” Dat de maker even verderop staat, weet ze niet en dat vindt de bescheiden kunstenaar helemaal prima.

Maar dat zijn werk de aandacht trekt, verbaast hem niet: “Dat er foto's worden gemaakt, zie je dagelijks. Hier komen bussen langs en je hebt het winkelcentrum om de hoek.” Trots is hij zeker: “Hier doe je het eigenlijk voor. Toen ik hier aan het werk was, stond een oudere dame elke dag te kijken met haar rollatortje, dat vind ik heel leuk. Dan maak ik altijd even een praatje”

Het contrast met hoe hij startte, is groot. “Ik ben illegaal begonnen”, legt Paul uit. “Naast het spoor. Want er waren in Tilburg nog geen legale plekken. En daar wonen niet zoveel mensen die je ’s nachts kunt storen. De spanning, daar deed je het eigenlijk voor.”

Paul begon midden jaren negentig; hij tekende veel, skatete met vrienden en zat in een bandje. En dat kwam samen: “Want voor dat bandje maakte ik de flyers. De jongens met wie ik skatete zeiden: ‘Ga met ons mee, mee schilderen langs het spoor.’ Mijn eerste werk vond ik niet goed genoeg, dus ik ben diezelfde nacht nog twee keer teruggegaan. Vanaf die tijd heb ik m’n spuitbussen niet meer losgelaten.”

Een illegaal begin, dus niet zonder risico’s: “Ik ben drie keer gepakt. Toen moesten we met de politie mee. Ik moest ook een boete betalen. Zo zonde van het geld. Maar dat je werk de volgende dag wordt gezien, gaat boven het geld.”

Toch duurde het niet lang tot Paul geld ging verdienen met zijn avontuurlijke hobby. Want hij kreeg opdrachten om straatkunst te maken in Tilburg. Het begon met een skyline van de stad en nu zijn er acht grote werken van hem te zien. En ook in Amsterdam, Maastricht en Heerlen is werk van hem te bewonderen.

Hij stopte met zijn werk als productontwerper en maakt nu alleen nog maar straatkunst. “In plaats van op kantoor kan ik nu lekker buiten schilderen. En ik krijg ervoor betaald.”

Hoe mensen tegen graffiti aankijken, is wel veranderd, merkt hij: “Vroeger was het iets in tunneltjes, nu siert het een flatgebouw. En mensen zijn er trots op. Kinderen die hier wonen, geven hun adres niet meer. ‘Pap, we wonen bij de bij’, zeggen ze dan. Dat is toch vet? Ik heb iets goeds voor ze gedaan.”

Hieronder zie je nog meer werken die Paul Watty in Tilburg maakte: