Bij sommige meiden en vrouwen zie je het puntje van hun tong terwijl ze geconcentreerd met een klein penseeltje minuscule bloemetjes op een beker schilderen. Anderen pakken een dikke kwast om grote, kleurrijke strepen op een schaal aan te brengen. "We kletsen lekker bij terwijl we bezig zijn", vertelt Arjanne uit Ravenstein. "We zijn al 38 jaar vriendinnen en kennen elkaar van het Titus Brandsma Lyceum in Oss. Het is de combinatie van het creatieve en het sociale dat het schilderen hier zo leuk maakt. Bovendien leg je je telefoon even weg en dat is ook wel eens fijn", zegt Karin. "Je schildert hier eigenlijk een tastbare herinnering aan een leuke dag."

Het idee voor het Clay Café komt van Anne-Sophie de Lorijn en Lauren van den Hurk, beiden 24 jaar oud. Een jaar geleden begonnen ze in de boerderij van Laurens ouders in Heesch. Inmiddels ontvangen ze gasten in een knus zaaltje met houten tafels en stoelen aan de rand van Uden.

"Hier kunnen we 45 mensen per keer ontvangen", vertelt Lauren. "We zijn vriendinnen sinds de brugklas en droomden er altijd al van om samen iets te ondernemen." De doorslag kwam toen Anne-Sophie onverwacht een tussenjaar kreeg. Ze had hard gestudeerd voor een tentamen, maar ontdekte vlak ervoor dat haar inschrijving niet goed was verwerkt. Daardoor mocht ze de toets niet maken. "Dat was balen, maar achteraf bleek het een kans om mijn meisjesdroom waar te maken."

In het begin richtten ze zich op familie en vrienden, maar al snel groeide het uit tot iets groters. "Nu ontvangen we wekelijks zo'n 250 mensen", vertelt Anne-Sophie. "Friesland, Limburg, Noord-Holland... ze komen overal vandaan! Soms denk ik: 'Oh my God', als ik hoor dat mensen nog twee uur terug naar huis moeten rijden", zegt Lauren lachend.

Het Clay Café kreeg een enorme boost dankzij filmpjes die ze op sociale media deelden over ‘kleien’. Deze filmpjes werden massaal bekeken door mensen die, ironisch genoeg, op zoek waren naar activiteiten waarbij ze hun telefoon juist aan de kant konden leggen. "Als je rondkijkt, zie je mobieltjes wel op tafel liggen, maar vaak alleen met een foto als inspiratie voor het schilderwerk dat ze op borden en bekers willen maken", vertelt Anne-Sophie.

"We zijn bezig met plannen voor een tweede locatie en hebben dit onlangs op Instagram gedeeld", zegt Lauren. "De reacties waren overweldigend! We lezen alles en kijken nu welke plek het meest geschikt is. We willen uiteindelijk een heel Clay-imperium opbouwen." Enthousiast vervolgt ze: "We zijn er zeven dagen per week, dag en nacht mee bezig. Maar het voelt helemaal niet als werk."

Na het schilderen moet al het servies nog 48 uur de oven in op 1000 graden. Pas dan wordt het waterdicht en krijgt het die prachtige glans. Na drie weken kunnen de kunstwerkjes worden opgehaald. Janneke komt drie schalen ophalen die ze eerder met haar vriendinnen beschilderde. "We waren hier in de kerstvakantie. Ik ben heel benieuwd hoe ze eruitzien!" Wanneer Janneke haar schalen na het bakproces ziet, straalt ze. "Het was al een verrassing om hier te schilderen, en als ik deze mooie schaal zie, is dat een tweede verrassing."