Peter overwon twee drama's in zijn familie: 'Blij dat ik er nog ben'

27 januari om 18:30 • Aangepast 11 februari om 01:26
nl
“Ik dacht op mijn vijftigste kap ik ermee. Ik wist niet hoe ik verder zou moeten leven.” Het verhaal van Peter Ooms (60) is even aangrijpend als indrukwekkend. Zijn leven lang worstelt hij met het trauma van twee tragedies binnen zijn familie. Peter verloor zijn beide ouders bij een verkeersongeluk nadat 25 jaar eerder een groot deel van zijn familie was omgekomen bij de watersnoodramp.
Profielfoto van Erik Peeters
Geschreven door

Maandag was Peter even terug op de plek in Nieuw-Vossemeer waar zijn leven voorgoed veranderde. Daar zag hij voor het eerst het ontwerp van een plaquette met daarop de geschiedenis over zijn familie en de molen tijdens de watersnoodramp. Wanneer Peter vertelt over het verleden, vecht hij tegen zijn tranen.

Tot zijn dertiende leefde Peter zijn normale leventje in Nieuw-Vossemeer. Hij groeide op in de buurt van de korenmolen die vier generaties lang in het bezit was geweest van de familie Ooms. In het dorp kende iedereen het verhaal van zijn opa en oma die samen met drie van hun kinderen waren verdronken tijdens de watersnoodramp.

"Om kwart voor vier ‘s nachts spoelden alles en iedereen in een mum van tijd weg, er was niks van over.”

“Ze dachten dat ze veilig waren in het stenen huisje naast de molen. Toen op nog geen vijftig meter afstand de dijk doorbrak, was er geen houden meer aan. Om kwart voor vier ‘s nachts spoelden alles en iedereen in een mum van tijd weg, er was niks van over”, vertelt Peter.

De vader van Peter, Piet Ooms, was op het moment van de ramp bij zijn vriendin in Steenbergen. Ook drie ooms en twee tantes van Peter overleefden de ramp.

De korenmolen omgeven door water tijdens de ramp in 1953.
De korenmolen omgeven door water tijdens de ramp in 1953.

Peter heeft zijn overleden familieleden nooit gekend, er werd ook nauwelijks over gesproken. De diepe wond in zijn familie werd vermeden door er pijnlijk over te zwijgen. Wat Peter als jonge puber nog niet kon vermoeden, is dat zijn eigen leven 25 jaar later volledig op zijn kop zou worden gezet.

Op 26 februari 1978 is Peter samen met zijn ouders en twee van zijn broers onderweg vanuit Zevenbergen naar Nieuw-Vossemeer. Wanneer ze bijna thuis zijn, botst hun auto frontaal op een tegenligger die op hun weghelft rijdt. Het ongeluk gebeurt op een paar honderd meter afstand van de molen waar het noodlot 25 jaar eerder toesloeg.

“Toen ik twee weken later uit coma ontwaakte, wist ik dat mijn vader en moeder er niet meer waren."

Piet (50) en Tiny (49) Ooms worden uit de auto geslingerd en zijn op slag dood. Peter (13) en zijn broer Reinier (11) raken ernstig gewond. Broer Erik (12) blijft ongedeerd. De drie kinderen blijven met hun oudere broer en zus die niet in de auto zaten, zonder hun ouders achter. Ook de chauffeur van de andere auto komt bij het ongeval om het leven.

“Toen ik twee weken later uit coma ontwaakte, wist ik dat mijn vader en moeder er niet meer waren. Ik heb ze nooit meer gezien want ze waren al begraven. Dat doet tot op de dag van vandaag heel veel pijn”, vertelt Peter terwijl hij zijn tranen de vrije loop laat.

Een krantenartikel over het ongeluk in 1978.
Een krantenartikel over het ongeluk in 1978.

Het ongeluk maakte diepe indruk binnen de kleine dorpsgemeenschap in Nieuw-Vossemeer. Voor Peter zou zijn leven nooit daarna nooit meer hetzelfde zijn. Hij groeide op met een onvoorstelbaar groot verdriet in pleeggezinnen, ver weg van de geborgenheid van zijn geliefde dorp.

"Wanneer ik de molen zie, voelt dat als een stuk van mij.”

“Nieuw-Vossemeer zit heel diep in mijn hart. Het blijft mijn dorp en dat zal het altijd blijven. Nieuw-Vossemeer hoort bij de familie Ooms. Ik ben ook mijn vader en mijn opa. Wanneer ik de molen zie, voelt dat als een stuk van mij.”

Beschadigd door de trauma’s in zijn jeugd, leidde Peter jarenlang een turbulent leven. Inmiddels is hij in rustig vaarwater terecht gekomen. Peter woont inmiddels al weer lange tijd in Den Bosch. Twee jaar geleden besloten hij en zijn buddy Rik om ‘aan de slag te gaan’ met het verleden.

In Nieuw-Vossemeer hoorde Peter van pastoor Bertus van Schaik, die destijds zijn ouders had begraven, in detail wat er gebeurd was. Pastoor van Schaik hield daarna speciaal voor Peter een plechtigheid bij het graf van ouders. “Hij heeft mij daarmee een heel groot geschenk gegeven”, zegt Peter.

De korenmolen met monument voor de slachtoffers van de Watersnoodramp (foto: Erik Peeters).
De korenmolen met monument voor de slachtoffers van de Watersnoodramp (foto: Erik Peeters).

Peter en Rik mochten in Nieuw-Vossemeer ook binnen kijken in de molen. “Wat mij meteen opviel, was dat er geen enkele verwijzing naar mijn familie was. Terwijl de familie Ooms decennialang een belangrijke stempel heeft gedrukt op de geschiedenis van de molen.”

"Het voelde alsof ik een waarschuwing van boven kreeg."

De gemeente Steenbergen heeft het signaal van Peter goed begrepen. Op drie verschillende plekken in het dorp, waaronder de molen, komen er binnenkort informatiepanelen. Hierop staat te lezen wat er op die specifieke locatie is gebeurd tijdens de watersnoodramp.

“Op de dag dat ik vijftig werd, kreeg ik een hartaanval. Het voelde alsof ik een waarschuwing van boven kreeg. Zo van: ‘blijven leven Peer, overwin de klappen uit het verleden’. Ik ben zo enorm dankbaar dat ik er nog ben en met de plaquette die er gaat komen. Niet alleen voor mijzelf, ook voor mijn zus, broers, neven, nichten en iedereen in ons mooie dorp."

App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.

Deel dit artikel
Download de app en draag het gevoel van hier altijd bij je!