RBC zocht een versterking en kwam uit bij Mike. Geen onbekende, want de in Breda geboren verdediger speelde er een jaartje in de jeugdopleiding. Donderdag traint hij voor het eerst mee met de nummer drie uit de Vierde Divisie C. “Ik zat na mijn vertrek bij het Belgische Beerschot afgelopen seizoen zonder club en was het plezier een beetje kwijtgeraakt.”

“Toen RBC belde, heb ik met mijn vrouw overlegd en besloten er voor te gaan. Het is redelijk dicht bij huis, de club is ambitieus en wat het extra leuk maakt is dat RBC de thuiswedstrijden in het stadion speelt.”

Zijn stap naar RBC betekent wel dat er een einde komt aan zijn profloopbaan. “Er waren kansen voor me in het buitenland, maar daar ben ik niet op ingegaan. Het is ook niet mijn doel om via dit halve seizoen in Roosendaal weer hogerop te komen. Al weet je het nooit in de voetballerij.”

Mike hoopt dat de KNVB en wereldvoetbalbond FIFA hem snel speelgerechtigd verklaren. “Als de trainer me nodig heeft, ben ik klaar om 90 minuten te knallen. Ik heb de afgelopen tijd bij verschillende clubs meegetraind en wat oefenduels gespeeld. Daarnaast heb ik in januari een halve marathon gelopen en deed ik aan padel en kickboksen.”

En dus speelt straks de voormalig rechtsback van FC Barcelona B zijn wedstrijden tegen onder andere UDI'19, Baronie, RKSV Nuenen en Mierlo Hout. De voormalig jeugdspeler van RBC, Willem II en NAC kwam in 2019 via zijn zaakwaarnemer bij het tweede team van de Spaanse topclub terecht.

“Ik kwam in Barcelona aan en keek mijn ogen uit. Onze trainingen waren gescheiden van het eerste, maar we liepen vlak bij al die toppers. Tegen Lionel Messi bijvoorbeeld keek ik wel op, maar ook een Samuel Umtiti die net de wereldtitel had gepakt met Frankrijk.”

Vanuit Spanje maakte hij de overstap naar het Turkse Genclerbirligi. “Ik had het daar naar mijn zin, maar het was lastig toen de coronapandemie uitbrak. Een maand of twee was ik alleen maar thuis en mochten we niet voetballen.”

Na twee buitenlandse avonturen voetbalde hij in Nederland bij Fortuna Sittard en FC Den Bosch. In 2023 kwam hij bij FC Emmen terecht, maar ondanks een tweejarig contract vertrok hij daar na een maand omdat hij het niet naar zijn zin had. Vorig seizoen ging hij voor eerherstel bij Beerschot. “Maar binnen een paar dagen vertrok de trainer die me had gehaald. Dan sta je met 1-0 achter.”

Terugkijkend op zijn profloopbaan heeft Mike wisselende gevoelens. “Profvoetballer is het mooiste beroep ter wereld, maar makkelijk was het niet altijd. Je bent in het buitenland zonder je familie en er komt een hoop op je af. Verder heeft het op sportief vlak niet altijd meegezeten.”

“Wel ben ik dankbaar wat het me allemaal heeft gebracht. Als ik het opnieuw zou mogen doen, had ik dezelfde keuzes gemaakt. Ik heb een volle rugzak met ervaringen. Nu breekt er een nieuwe fase voor me aan en oriënteer ik me op een maatschappelijke carrière. Ik wil erachter komen wat bij me past, want ik had niet verwacht dat dit al op mijn 25e zou gebeuren.”