De Eindhovense broers Toon en Martien van Gestel zijn fietsenmakers die tegen de moderne stroom in gaan en dat blijkt succesvol. De fietsenwinkel zit al sinds 1909 op de Geldropseweg.

Binnen voelt het nostalgisch. Het onderdelenboek - meer dan 22.000 items - is nog handgeschreven, maar diezelfde nummers zijn ook terug te vinden op een kleine laptop in de gang. Het is het enige moderne apparaat in de zaak. Een mobiele telefoon hebben de broers niet en als je de winkel belt, gaat de oude draaischijftelefoon af.

Toon en Martien voelen geen behoefte om ‘moderner’ te ondernemen. “Wij plakken banden nog met een teiltje water. Er hoeft niet meteen een nieuwe binnenband op een fiets als de band lek is”, zegt Toon. “Ook een wiel hoeft niet meteen te worden vervangen als er wat spaken stuk zijn, dat repareer je gewoon. En we scheiden al ons afval: messing, koper, papier, ventielen, banden.”

De klanten weten hen prima te vinden, ook zonder moderne snufjes of online shop. Martien: “Niet alleen uit Eindhoven, ook uit vele dorpen eromheen. Ze kennen ons en zijn blij met de service. Dan gunnen ze ons ook de verkoop van een fiets.” Dat levert relatief meer op dan reparaties.

Omslag naar elektrisch
Dat de regio snel aan het veranderen is, merken de broers ook. “De helft van de klanten spreekt Engels tegenwoordig”, weet Toon. “Dat is wel eens lastig, mijn broer spreekt die taal niet. Maar we proberen zo goed mogelijk te helpen.”

Daarnaast heeft de elektrische fiets zijn intrede gedaan in hun branche. “Wij verkopen en repareren voornamelijk gewone fietsen, daar is al zat werk in.” En de populaire fatbike dan? “Daar beginnen we niet aan”, zegt Martien resoluut. Wel zijn de heren elektrische fietsen gaan verkopen. “Maar we verkopen en repareren maar één merk”, benoemt Toon. “Dat houdt het behapbaar.”

Naast de inkomsten uit het verkopen en repareren van fietsen, verdienen de broers ook met het verkopen van onderdelen voor oldtimer brommers zoals Puch, Mobylette en Vespa. Specialiseren lijkt dus ook een goede methode om staande te blijven in deze veranderende tijd.

De toekomst voor lokale ondernemers
De heren zien ook veranderingen in het winkellandschap. “Fietsenmakers, slagers, bakkers; ze verdwijnen omdat de jongeren geen vieze handen en lange dagen meer willen”, weet Toon. “Onze kinderen verdienen meer met vier dagen op kantoor dan wij met zes dagen in de winkel.” Een opvolger voor het duo is er dus (nog) niet.

Ondertussen komen er twee klanten binnen die hun fiets weer komen ophalen. “De ketting is er weer opgelegd en gespannen”, zegt Toon. De man kijkt blij. Hij kan er nu fietsend weer op weg. De broers zien wel dat het betaald parkeren binnen de ring hen klanten kost. “Het wordt lastiger en minder aantrekkelijk om de kleine ondernemers in het centrum te bereiken”, vindt Toon. “Klanten willen een kapotte fiets achterin de auto doen. Ook al is het ‘maar’ een paar euro parkeergeld per keer, bij elkaar tikt het aan.”

150 jaar
Martien en Toon - derde generatie – doen hun werk nog altijd graag. Hoewel Martien al enkele maanden AOW ontvangt en zijn iets jongere broer Toon het pensioenzakje in de verte ook al kan zien, denken geen van beiden nog aan stoppen. “In 2039 bestaan we 130 jaar, dat zou mooi zijn om te halen”, vindt Martien. “Dan moeten we nog 14 jaar doorwerken, wie weet lukt dat.” Om die eindstreep te halen hebben de broers ook in de toekomst geen modernere winkel nodig, vinden ze. Wel moet de gezondheid meewerken. Toon: “Onze opa is 92 geworden en heeft tot zijn 90ste gewerkt, dus het kan.”