Knijpen, stompen, slaan, uitschelden, geen eten en buiten slapen waren de verwijten van justitie en de rechtbank in Breda oordeelde dinsdag dat dat ook allemaal bewezen kan worden. De rechter legde zowel Michelle als Raymond ook een celstraf op van 180 dagen, maar daarvan zijn er 178 voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar. En de overige twee dagen hebben ze al in voorarrest uitgezeten.

Belangrijkste reden voor de rechtbank om de ouders niet meer terug naar de cel te sturen, is dat hun minderjarige dochter nog thuis woont. De rechtbank vindt het niet gewenst dat beide ouders dan in de cel belandden. Justitie eiste twee weken geleden nog een jaar cel tegen beiden, waarvan drie maanden voorwaardelijk.

Van geluk spreken
Beide ouders mogen dan ook wel van geluk spreken, want de mishandelingen logen er niet om. Ray noemde zijn stiefkinderen, voor wie hij de vader was, ‘kankerkinderen’, ‘kutkinderen’ en ‘hoerenkind’.

Moeder Michelle (37) en stiefvader Ray woonden met haar zoon en dochter en hun gezamenlijke dochter in Roosendaal. De zaak kwam tegen de zomer van 2023 aan het rollen toen de zoon (inmiddels 17 en zijn zus, al 18) een nichtje vroeg of hij bij haar terechtkon, want hij wilde thuis weg. Zij checkte voor de zekerheid bij de politie of dat zomaar kon, maar de politie nam de zaak meteen over.

Er werden verwondingen bij de kinderen geconstateerd en er kwam een waslijst aan mishandelingen aan het licht. Ze vertelden lichamelijk en psychisch mishandeld te zijn sinds hun kleutertijd: keel dichtknijpen, stompen, slaan, beschoten met balletjes, geprikt met schroevendraaier, uitgescholden, geen eten, buiten slapen, aan ledematen getrokken en de dochter kreeg ongewild een tattoo op haar vijftiende met de tekst ‘Papa Ray’.

Veel schelden
Ja, hij kon heel bot zijn en veel schelden. “Maar ik voerde dat nooit uit”, vertelde Ray tijdens de zitting. Op elke mishandeling had hij wel een weerwoord. “Ik sloeg nooit en Michelle ook niet. Die was veel softer. En ze gingen nooit zonder eten naar bed. Ze moesten wel hun taken doen, zoals de hond uitlaten of de keuken schoonmaken. Anders werd ik heel boos.”

Volgens Ray waren de kinderen ook geen lieverdjes. “Je moet ook eens kijken wat ze tegen mij hebben gedaan. Die hebben mij echt geterroriseerd.” Ook vertelde Ray uitgebreid over de criminele contacten van zijn zoon en zijn asociale gedrag op school, waar hij vrouwen 'kankerhoer' noemde en 'minderwaardig'. Maar volgens Ray had hij dat niet thuis geleerd.

Duidelijk werd dat Michelle het gezag over haar zoon inmiddels kwijt is en dat die ergens anders woont. De dochter is inmiddels 18 en dus volwassen en ook zij woont niet meer bij haar moeder. Michelle en Ray hebben zelf ook afstand genomen van hun twee kinderen.

Ray , die in het dagelijks leven verkeersregelaar is, woont nu alleen in België. Hij heeft nog wel een relatie met Michelle. Zij woont nog in Roosendaal met haar jongste dochter. Ze heeft een uitkering en is al vanaf haar veertiende verslaafd aan energiedrankjes.