Het roer ging noodgedwongen om, de 40-jarige Hoi-Shan kwam tijdens de pandemie thuis te zitten. Tekenen had ze altijd gedaan, en nu, met de hele wereld die op slot was gegaan en zelfs een tochtje naar de supermarkt een spannende uitdaging was, was het tijd om het potlood weer op te pakken, met corona als inspiratie.

"We leerden een nieuw woord, lockdown, en moesten met z'n allen op zoek naar het nieuwe normaal. Maar wat was dat? Thuis werken, scholen dicht, afstand houden en niet reizen. Tot dan was de hele wereld, van Reykjavik tot Tokio, mijn thuis. Nu waren het ineens een paar vierkante meters", vertelde Hoi-Shan in de periode dat ze aan huis was gekluisterd.

"Het waren absurde situaties en er kwamen ook nieuwe woorden bovendrijven waar we tot dan toe nog nooit van hadden gehoord. Ik vond het belangrijk dat vast te leggen."

Aanzwaaien - Een wandeling maken om iemand kortstondig te groeten, door je hand te bewegen op gepaste afstand, bij voorkeur op anderhalve meter.

"Aanzwaaien, dat was voor mij het eerste woord dat ik illustreerde", vertelt ze. "Ik woonde alleen en kwam dus niemand tegen. Dus ik besloot te gaan wandelen, naar mensen toe. We moesten op afstand blijven, dus ik zwaaide, en dan liep ik weer terug naar huis. En dat kon wel vijf kilometer zijn."

En zo staat het boekje vol met typische woorden en toepasselijke tekeningen die ontstonden toen het land tot stilstand was gekomen, de grenzen dicht en de straten leeg.

Leenhond - Blaffend huisdier dat men kortstondig in bezit heeft voor een frisse neus, een lange wandeling of een blokje om.

"Veel mensen gingen een hond lenen, zodat ze 's avonds dan toch over straat konden. We waren heel inventief met z'n allen", blikt ze glimlachend terug.

Niet alles was verkeerd, realiseert Hoi-Shan zich. "Dat er in die tijd vertraging was, dat we geen haast hadden en dat we aandacht voor elkaar hadden. Ik heb nu soms het gevoel dat we dat vergeten zijn, de ruimte die er was. Ik besef me dat het voor veel mensen een rotperiode was, maar voor mij als kunstenaar was het ook een fijne tijd om dingen te maken."

De koffer staat tegenwoordig leeg op zolder. De Tilburgse koos definitief voor tekenen en verdient nu haar geld als illustrator. Met haar coronawoordenboekje werd ze in Tilburg gekozen tot een van de coronahelden. "Mensen kunnen het waarderen, het is een soort souvenir geworden voor een heel raar tijdperk."

In de serie 'Corona vijf jaar later' blikken we met Brabantse betrokkenen terug naar de impact van de pandemie.