Een doodgewone zaterdagochtend op de stort in Eindhoven leert dat er niet zoiets bestaat als 'gewoon afval'.

"Iedereen die hier komt heeft een verhaal. Soms beginnen bezoekers honderduit te vertellen over waar de kast die weg moet eigenlijk vandaan komt", vertelt François, leidinggevende bij Cure.

Een vrouw die de spullen van haar dementerende schoonmoeder weg komt gooien, laat nog net een aantal bijzondere wandelstokken zien voordat deze in de container verdwijnen.

De wandelstokken zijn versierd met metalen plaatjes. "De plaatjes zijn van alle vakanties in Duitsland en Oostenrijk", vertelt ze.

"Hier ben ik met mijn opa en oma op vakantie geweest toen zij veertig jaar getrouwd waren", vertelt haar man wijzend naar een van de plaatjes.

Ondanks de waardevolle herinneringen neemt het stel toch afscheid van de wandelstokken. "Ze weet door haar dementie niet eens meer waar ze woont. Het is tijd om op te ruimen", zegt de schoondochter.

Er komen meer bezoekers die spullen van overleden familieleden weg komen gooien. De een heeft het daar moeilijker mee dan de ander.

Voor een man met een volle aanhanger brengt het veel herinneringen aan zijn overleden vader naar boven.

"Er zitten spullen bij die ik nog op lagere technische school (lts) heb gemaakt. Of foto's van mijn vader toen hij nog een kleine tarzan was. Daar word ik gruwelijk emotioneel van", vertelt hij.

Een andere man die een doos vol fotoboeken van zijn ouders in de container gooit, heeft er minder moeite mee. "Het zijn hun herinneringen en niet de onze. Toch is het niet leuk", zegt hij.

De medewerkers van de stort komen soms voor niet-alledaagse situaties te staan. Zo is het de eerste keer in de tien jaar dat Stella bij de stort werkt dat politieagenten lege vaten en ander bijzonder afval weg komen gooien.

"Ik kan niet teveel uitweiden over waar dit afval vandaan komt", zegt de politieagent terwijl hij de vaten snel in de container gooit.

"Daar zal hij een goede reden voor hebben", zegt Stella, hintend op afval dat afkomstig is van een drugslab.

De meeste mensen die bij de milieustraat in Eindhoven komen, zijn fanatiek bezig met opruimen. Dat gaat soms ten koste van spullen die nog bruikbaar zijn.

Zo komt een meneer de oude klok van zijn vader inleveren. Gooit een andere man een volledig kinderfietsje in de container en belandt de crosstrainer van iemand anders daarbij.

"Er wordt toch niet meer getraind", lacht de man terwijl hij de crosstrainer weggooit.

Opruimen lucht bij veel mensen op. Zo ook bij een man die zijn huurhuis gaat verlaten om samen met zijn vrouw in een koophuis te trekken.

"Dit servies heeft, denk ik, acht jaar op de zolder gestaan. Dit is het moment dat het echt weggaat", vertelt hij. "Heerlijk, het ruimt echt op. Dit is de zevende keer dat ik hier ben in drie weken."

Ondanks dat zijn vrouw het er niet mee eens is, gooit hij nog een aantal borden op de grote stapel met puin. "Ik denk: weg ermee. Net alsof we in Griekenland zijn."