Sommige mensen bellen, maar anderen voegen meteen de daad bij het woord. “Op een dag vond ik hier op de boerderij een jonge schildpad", zegt Mark. "Iemand heeft het beest gewoon onder het hek door geduwd.” Na keuring door een dierenarts heeft de boerderij het dier opgevangen tussen de andere schildpadden. “Maar dat was een hoge uitzondering”, zegt de dierenverzorger.

Jaarlijks krijgen de vijf Brabantse boerderijen die aan het onderzoek mee deden honderden verzoeken van mensen die van hun dier af willen. En ook bij de boerderij van Mark is het dagelijkse kost. “We worden meerdere keren per week gebeld door mensen die van hun huisdier af willen en vragen of wij dat willen verzorgen. Dat kan natuurlijk echt niet”, zegt Mark. “En die vraag beantwoorden we dus ook altijd met een nee. We zijn een kinderboerderij en geen asiel.”

Dierenbezitters willen het vaakst van hun cavia’s, konijnen, kippen of hanen af. “En dan voornamelijk de hanen want die houden de buren wakker. Hier willen we ze ook niet, want dan krijgen we hetzelfde probleem met de wijk.” Ook aanvragen voor pauwen, geiten, reptielen en pony’s komen binnen.

De baasjes worden met hun beesten doorverwezen naar bijvoorbeeld de vogelopvang of het asiel. “Of de dieren daar ook echt terechtkomen, dat weten we niet”, vertelt Mark. “Soms worden ze gewoon in het bos gedumpt.”

“Mensen hebben allerlei redenen waarom ze niet meer voor hun dier kunnen zorgen. Ze zeggen bijvoorbeeld dat ze naar het buitenland verhuizen of dat hun kind allergisch is. Dat kan natuurlijk, maar denk voordat je een dier aanschaft goed na over de gevolgen ervan.”

Mark heeft maar één advies voor alle potentiële baasjes: “Ga naar een kinderboerderij. Niet om je dier te dumpen, maar om de juiste informatie te vragen over de verzorging van het dier. Als je dan zelf toch geen konijn of cavia wil, dan kun je ze natuurlijk altijd even bij ons komen knuffelen”, zegt de dierenvriend.