Ieder weekend is er ook een nieuwe aflevering van de Stuifmail-podcast. Beluister de podcast hier:

Waarom zijn er op dit moment zoveel mollen?
Jes Merx vraagt zich af waarom we nu zoveel mollen zien. Volgens mij bedoelt Jes waarom we zoveel molshopen zien, want mollen zelf zien we niet zoveel. Één mol kan heel veel molshopen maken.

Allereerst zien we de molshopen nu beter, omdat de meeste graslanden, weiden of gazons kort gras hebben en dus vallen ze meer op. Ook heeft het weer veel geregend en zoeken de mollen de ruimte richting oppervlakte of maaiveld op. Daar is het droger en daar maken ze hun gangenstelsel. Ook wordt het warmer en kruipt het hoofdvoedsel, de regenwormen, naar net onder het maaiveld. De mollen gaan achter die regenwormen aan. Tot slot zijn er in het voorjaar meer mollen, de jonkies van vorig jaar, en die nieuwkomers zullen meer graven en dus komen er ook meer molshopen.

Nog nooit zo'n grote molshoop gezien, is het wel een molshoop?
Sjef van Gisbergen zag in een weilandje een gigantisch grote molshoop liggen en vroeg zich af of het wel een molshoop was. Volgens mij is het weldegelijk een molshoop, want mollen zijn instaat om hele grote molshopen te maken.

Sowieso kunnen molshopen een hoogte hebben tot een halve meter hoog, maar soms zijn er ook nog uitschieters bij die nog hoger zijn. Daarnaast komen in het voorjaar de nieuwkomers ook mee graven, zie bij 1) en kan het zijn dat zij met hun gangenstelsel het eerdere gangenstelsel kruisen en dat betekent dat er nog meer aarde naar boven komt. Wellicht is dat laatste gebeurd in het weilandje, zeker omdat die hoop een de rand lag.

Wat voor gekke paddenstoel groeit hier in mijn tuin?
Brigit Laumen zag afgelopen weekend een “gekke” paddenstoel in haar tuin en stuurde mij een foto. Het gaat om een zwam met de mooie naam 'gekraagde aardster'.

In ons land komen negentien soorten aardsterren voor. De aardster begint als een soort bolletje. Dit is het vruchtlichaam. Wanneer dit rijp is, springen de buitenlagen open. Deze buitenlagen, ook wel slippen genoemd, buigen zich dan stervormig om het vruchtlichaam heen, zie foto. Binnenin is een kleiner bolletje te zien waar de sporenmassa in zit. In het midden van dit kleinere bolletje ontstaat dan een opening waardoor de sporen naar buiten komen. Gekraagde aardsterren zijn saprofyten en leven dus op dood organisch materiaal.

Daarnaast had Brigit nog een vraag: waarom zit die aardster juist in haar tuin? Allereerst heeft ze een tuin waar volgens mij bladafval mag blijven liggen en dat is heel mooi. Niet alleen vogels en andere dieren zijn daar blij mee, maar ook de gekraagde aardsterren houden daarvan. Deze zwammen houden namelijk van strooiselrijke bodems in tuinen, parken, lanen, kerkhoven en bossen.

Filmpje gemaakt in Boxtel, is dit een boommarter?
Martie Leemans stuurde mij een YouTube-filmpje, gemaakt met zijn wildcamera. Daarop zie je een marterachtige. Martie denkt aan een boommarter, maar volgens mij is het een steenmarter.

De witte bef loopt helemaal door tot op de voorpoten en dat is het typische kenmerk van een steenmarter. Boommarters hebben een kleinere bef en die is geel, dus die zou donkerder overgekomen zijn op zo’n zwartwit filmpje. Natuurlijk is dat wat lastiger te zien, maar de bef van een boommarter loopt niet door tot de voorpoten. Daarnaast is nog een kenmerkend verschil; de kleur van de neus. Bij een steenmarter is die vleeskleurig en bij een boommarter is de neus zwart. Lastig te zien op dit filmpje.

Zou je het dier overdag zien, dan heeft de steenmarter een bruine vacht met een grauwbruine ondervacht, terwijl de boommarter een donkere ondervacht heeft. Zowel steen- als boommarters zijn behendige en klimvaardige dieren. Ze hebben bijna hetzelfde voedsel op het menu staan en zijn ongeveer even groot.

De hibiscus-schors is aangevreten, wie heeft dat gedaan?
Henk Henst heeft een hibiscus in zijn tuin staan en op bepaalde plekken is de schors aangevreten en dus vraag Henk zich af wie dat gedaan kan hebben.

Volgens mij zijn dat vermoedelijk slakken. Het is bekend dat slakken naast tuingroenten, fruit en bloemen, ook nog ander plantaardig materiaal opeten. Ze zijn namelijk ook dol op bladeren van bomen en struiken, maar het gaat verder want ze zijn ook dol op de schors van sommige bomen. Vanzelfsprekend staan niet alle boomschorsen op hun menu, want aan eikenschors hebben ze een behoorlijke hekel aan. Dat eikenschors, maar ook andere ruwe boomschorsen, worden vaak in moestuinen gebruikt, want slakken vinden het verdomd vervelend om met hun slijmerige lichamen over dat ruwe schors te bewegen.

Natuurtip; Wandelen op zondag
Zondag 23 februari van 09.30 uur tot 11.00 uur of van 10.15 uur tot 11.00 uur.

Wagenberg
Wagenberg is als dorpskern pas na de middeleeuwen ontstaan. Het gebied behoorde tot de Baronie van Breda en de noordgrens viel toen samen met de grens van het Graafschap Holland. De oudst bekende naamsvermelding is uit 1331.

Natuur
De omgeving van Wagenberg bestond vroeger uit moerassige veengebieden, waar men turf won. De Sint-Elisabethsvloed van 1421 maakte dat de zee opdrong tot het gebied ten westen en noorden van Wagenberg. Daar zijn later zeekleipolders ontstaan. Sommige daarvan, zoals de Groote Zonzeelsche Polder, zijn grootschalige landbouwgebieden. Van de oude situatie rest het natuurgebied Zonzeel ten noorden van Wagenberg, en de Terheijdense Binnenpolder ten zuidoosten van Wagenberg.

Meer informatie:
• Vertrekplek, Boerderijwinkel Johan en Caroline, Wagenstraat 74 Wagenberg

• Geen kosten aan verbonden

• Iemand van de organisatie loopt mee voor de route

• Draag kleding die past bij het weer.

• Trek wel goede loopschoenen aan