Generaties zijn ermee opgegroeid, met de avonturen van Olivier B. Bommel en Tom Poes. Geschreven door Marten Toonder. Zijn stripfiguren verschenen voor het eerst in 1941 in De Telegraaf en sindsdien hebben meer dan 170 stripromans van zijn hand het levenslicht gezien. In 1983 draaide zelfs de tekenfilm 'Als je begrijpt wat ik bedoel' in de bioscopen over de wat sullige heer Bommel die iedere keer weer wordt gered door de pientere Tom Poes. Ze wonen in de fictieve plaats Rommeldam dat, hoe kan het ook anders, heel veel wegheeft van de geboortestad van Toonder: Rotterdam.

Begin jaren vijftig ontstaat het idee bij de Oisterwijkse restauranthouder Theo Sluiter om een pretpark te maken rond Rommeldam. Toonder is enthousiast over de plannen voor een miniatuurversie van zijn geesteskind en wil graag meewerken. Hij heeft wel een belangrijke voorwaarde: er mag geen enkel huisje worden neergezet voordat hij dat persoonlijk heeft gezien en goedgekeurd.

De Oude Schicht
Er worden ontwerpen gemaakt voor de middeleeuwse stad die barst van de vakwerkhuisjes boven vaak niet verharde straten. Op ieder detail wordt gelet. De kleinste gebouwtjes, zoals het huis van Tom Poes, zijn slechts enkele decimeters groot, het stadhuis torent daar met twee meter hoog bovenuit. Ook de Oude Schicht, de auto van heer Bommel, is aanwezig. In miniatuurversie, maar ook in ware grootte met kenteken GX 11044 waarin bezoekers mogen rondrijden.

Twee jaar nadat De Efteling en Madurodam voor het eerst hun deuren openen, is het de beurt aan het 3,5 hectare grote Rommeldam. Voor een bedrag van 150.000 gulden (zo'n 70.000 euro) is het opgetrokken. En op 29 juni 1955, de verjaardag van prins Bernhard, gaat het open. Schrijver Godfried Bomans houdt een openingsrede en een deel van de opbrengst gaat naar het Prins Bernhardfonds. In de miniatuurstad rijden auto's en treinen. 's Avonds zijn alle gebouwen verlicht, ook de straatverlichting is aan en de lamp in de vuurtoren draait rond in het park dat dagelijks tussen negen uur 's ochtends en tien uur 's avonds open is.

Heinekenbrouwerij
Aan reclame-inkomsten is ook gedacht. Zo is er in het stadje, dat gerund wordt door een bedrijfsleider die veertien man personeel aanstuurt, een Heinekenbrouwerij, een winkel van De Gruyter en een fabriek voor AaBedekens. Gebouwen die in het oorspronkelijke Rommeldam nooit hebben bestaan. Maar ja, de kachel moet roken. Een entreekaartje kost 80 cent, kinderen tot twaalf jaar mogen voor 65 cent naar binnen.

Het park heeft het moeilijk om het hoofd boven water te houden. Dagjesmensen kiezen toch liever voor Madurodam of De Efteling. Ook verdwijnen er regelmatig figuren uit Rommeldam, vooral die van heer Bommel is populair onder dieven.

In augustus 1959 verschijnt het onvermijdelijke bericht in kranten dat het miniatuurstadje failliet is. De inboedel wordt verkocht en veel Oisterwijkers grijpen hun kans om een huisje aan te schaffen. In menig tuin in het dorp krijgen die een plekje, maar in de loop van de jaren is bijna alles verdwenen. Eén tastbaar bewijs blijft, dat is een bord met de tekst 'Huize Rommeldam' bij Gemullehoekenweg nummer 66.