Zoals op de Somerenseweg tussen Heeze en Someren, waar vrijwilligers de afgelopen dagen duizenden dieren hebben overgezet. De weg is erg druk tijdens de ochtend- en avondspits. Auto’s en vrachtwagens komen massaal langs de plek waar vrijwilligers van het IVN Heeze-Leende en Geldrop bezig zijn om de padden, kikkers en salamanders te helpen. Langs de weg staat nu een groene afrastering zodat de dieren niet over kunnen steken. In plaats daarvan worden ze naar negentien emmers langs de weg geleid.

Vrijwilliger en oud-boswachter Mari de Bijl opent een van de eerste emmers op deze drukke en mistige dinsdagmorgen. Meteen is het gekrioel te zien. Vooral de heikikker, met zijn spitse snuit en streep op de rug, is goed vertegenwoordigd. En ook de piepkleine salamander die zich goed schuil kan houden tussen de bladeren, probeert een goed heenkomen te zoeken. En al snel laat ook de eerste wrattige pad zich zien.

“We hebben dit jaar al tweeduizend dieren overgezet”, zegt Mari. “We zijn met een groep van 29 vrijwilligers en we werken in een rooster.” De dieren overwinteren in de Lange Bleek, een deel van de Strabrechtse Heide. Maar om zich voort te planten willen ze terug naar hun poel, daarbij worden ze geleid door eeuwenoude instincten. “Maar toen lag deze weg er nog niet,” zegt Mari.

Een bordje langs de drukke weg waarschuwt de automobilisten voor de paddentrek. Maar veel kun je niet beginnen. “Je moet er zeker niet voor remmen", waarschuwt Mari. “Dat is veel te gevaarlijk. En je kunt ze toch niet zien.” De dieren zouden massaal doodgereden worden, wanneer de vrijwilligers niet in actie zouden komen. “Ze verdwijnen gewoon in de banden. Of de luchtdruk zorgt dat ze tegen de wielen worden gezogen en dan gaan ze ook dood.”

Ook de fietsers en brommers op het naastgelegen fietspad kunnen al gevaarlijk zijn voor de amfibieën. Ook voor hen is het moeilijk op het laatste moment uit te wijken. Dit jaar is het op deze plek de laatste keer dat de padden handmatig worden overgezet. Bij de weg komen tien tunnels om de dieren een vrije oversteek te geven. Dat had eigenlijk al een paar jaar geleden moeten gebeuren, maar de plannen zijn vertraagd.

“Sommige vrijwilligers vinden het jammer dat het straks niet meer nodig is", lacht Mari. “Het is namelijk heel leuk om te doen en het levert ook veel informatie over de dieren op. Maar het welzijn van de pad, kikker en salamander is het belangrijkst. In het najaar trekken ze heel gespreid weer terug naar hun overwinteringsadres. En dan worden er nog een heleboel doodgereden. Als we niets zouden doen, zouden we de helft van de populatie kunnen verliezen. Dus de tunnels zijn erg belangrijk.”