In totaal gaat het om bijna 70.000 euro subsidie die L. in 2017 heeft aangevraagd bij financieringsorganisatie ZonMW. Met dat geld wilde hij de jeugd uit de Bredase achterstandswijk Hoge Vucht meer laten bewegen en het geld investeren in VV Barça, het latere SC Hoge Vucht.

Die voetbalclub stond er financieel niet sterk voor, waardoor het geld in beheer kwam bij de stichting Marokkaanse Jongeren, waar Hassan L. voorzitter was. Bij de Belastingdienst gingen de alarmbellen in 2020 rinkelen toen de grote som subsidiegeld werd gestort op de rekening van de stichting.

Kosten komen niet overeen met werkelijke uitgaven
Meerdere kostenposten in de begroting van het voetbalproject kwamen volgens politieonderzoek niet overeen met wat werkelijk was uitgegeven. Zo zou er op papier zevenduizend euro zijn uitgegeven aan sportmateriaal en sportkleding maar bleek dat in werkelijkheid 278,30 te zijn.

Ook zou er ruim tienduizend euro zijn betaald aan een coaching- en trainingsinstituut voor jongeren. Uit onderzoek bleek dat er geen uitgaven waren gedaan bij deze organisatie tijdens het project. Een bedrag van ruim 44.000 euro werd contant opgenomen en er kwamen privéuitgaven naar boven die werden uitgegeven aan incassokosten, rookwaren, kansspelen, deurwaarders en vliegreizen.

Volgens de verdachte was het per ongeluk misgegaan en had een stagiair de verkeerde begroting ingediend. De rechter vond dat niet aannemelijk omdat L. zich na zijn aanhouding in eerste instantie op het zwijgrecht beriep. Op dat moment sprak hij daar niet over. De verklaring over de stagiair kwam pas later.

Valsheid in geschrifte
Om de subsidie rond te krijgen was ook een zogeheten intentieverklaring nodig. Dat is een document waarop betrokken partijen aangeven dat ze na het ontvangen van de subsidie gaan samenwerken.

Die verklaring zou zijn ondertekend door verschillende partijen, waaronder een directrice van een basisschool, een beleidsmedewerker sport van de gemeente en de bestuurder van de voetbalclub. Deze mensen getuigden en zeiden de krabbel nooit gezet te hebben.

De politie vond 'knipranden' waaruit bleek dat de handtekeningen van andere documenten zijn geknipt en zijn toegevoegd aan de verklaring. Aangezien L. projectleider was en de eindverantwoordelijke van de subsidieaanvraag, is hij ook schuldig bevonden aan valsheid in geschrifte.

De rechter heeft L. tweehonderd uur taakstraf opgelegd met een proeftijd van twee jaar. In de straf is meegenomen dat hij nooit eerder met justitie in aanraking is geweest en dat behandeling van de zaak te lang heeft geduurd.