Onder de Knillispoort verzamelen zich langzaam steeds meer mensen, veel met tranen. "Dit is wat Oeteldonk echt bijzonder maakt, want dit is ook carnaval, dat we dit met elkaar kunnen delen", zegt de organisator. In de steen onder de poort staat gegraveerd: "Een lege kiel vol met herinneringen. Een plekje speciaal voor jou. Speciaal voor mij." Bezoekers leggen rozen neer en nemen een nipje van hun brandewijn.

Sabina, die het herdenkingsmoment vorig jaar bedacht, kijkt ontroerd om zich heen. "Het is echt bizar hoeveel mensen hier zijn. Ik had nooit verwacht dat het zó zou leven. Maar ergens wist ik ook dat dit nodig was. Ik ben zelf ook mensen verloren en tijdens carnaval denk ik altijd extra aan hen." Het herdenkingsmoment maakt dat carnavalsvierders samen kunnen rouwen, zonder dat het het feest in de weg staat. "Daarna kunnen we het weer een plekje geven en extra goed los", zegt Sabina.

Tussen de aanwezigen staat Gerry Castelijns, zichtbaar aangedaan. Hij herdenkt een collega uit de Ministerraad, twee jaar geleden overleden. "Carnaval is emotie. Carnaval zit in het hart. En ja, als ik hier sta, dan doet het me iets.." Hij pauzeert, haalt diep adem. "Ik mis hem echt, hij was niet alleen een collega maar ook een vriend. Ik hoop dat ze boven ook een mooie carnaval hebben", zegt hij terwijl hij naar de lucht wijst.

Al snel lopen de dweilbandjes ook langs de herdenkplek bij de bogen, want het carnaval wacht niet. En dat is misschien juist ook wel goed. "Dat is juist het mooie", zegt Sabina boven de muziek uit. "We nemen even de tijd om onze geliefden te herdenken, en daarna proosten we op het leven."