Als mensen Rina voorbij zien rijden, beginnen ze massaal haar naam te scanderen. Voor één consumptiemuntje mogen ze met Rina mee.

"We zijn er zeven jaar geleden mee begonnen", zegt ze terwijl ze achter het stuur zit. "Zo hoeven ze met hun dronken kop niet over straat te lopen. En het is veel gezelliger." In de bus lijkt een confettibom ontploft en de sfeer zit er bij haar passagiers goed in. "Rina! Rina! Rina!", klinkt het.

"Ik kom allemaal leuke mensen tegen, die zoveel plezier hebben", vertelt Rina. "Vanavond breng ik ze, als ze bezopen zijn, weer veilig thuis. Ze waarderen het echt."

Dat laatste klopt, zo blijkt als we het de passagiers vragen. "Dankzij Rina hoef ik met mijn zotte kop niet naar huis te lopen", zegt een van hen. En een ander: "Lijn 11 is in Schorsbos gewoon alles. Rina is goud. Ze heeft me gisteravond om tien uur nog naar huis gebracht."

Ook op straat vinden we dankbare carnavalsvierders in overvloed. "Zonder Rina is er geen Schorsbos", zeggen twee mannen. Ter ere van Rina doen ze een atje, kondigt één van hen aan. En de bekertjes bier in hun hand zijn kort daarna leeg.