Sportieve droom van Maud komt nu al uit: 'Kreeg de tip om te genieten'
Dat Maud, net als Loïs van Vliet uit Made, door bondscoach Hendrik Signell werd geselecteerd voor het Golden League-duel tegen Polen was voor haar een eer. “Ik leefde rondom de interland in een bubbel. Het was de eerste keer dat ik zoiets meemaakte, er kwam veel op me af. Ik heb veel gehad aan ervaren teamgenoten. Die zijn ook ooit als nieuweling in de selectie gekomen en gaven me de tip om vooral te genieten. Dat heb ik zeker gedaan.”
"Eenmaal in het veld viel alles van me af."
“Tijdens de wedstrijd had ik niet constant het idee dat ik zou gaan debuteren. Toen het seintje van de bondscoach kwam, kreeg ik direct een ander gevoel. Eenmaal in het veld viel alles van me af en was ik gewoon aan het handballen zoals ik altijd doe.”
De dagen na het debuut ontplofte haar telefoon. “Ik heb zoveel berichtjes en telefoontjes gehad. Het besef wat ik had gepresteerd, kreeg ik pas na de wedstrijd. Omdat ik zo bezig was met de voorbereiding is er veel langs me heengegaan.”
Dat Maud voor handbal koos, was geen verrassing. Met een handballende moeder en tante vond ze het als kind al leuk om een bal te gooien. Ze begon bij HV Dongen in haar woonplaats en kreeg daarna de kans bij Tachos in Waalwijk. “Na corona kwam ik terecht bij VOC Amsterdam, daar ben ik nu aan mijn vijfde seizoen bezig.”
"Verhuizen op zo'n leeftijd is niet niks."
Doordeweeks woont Maud op Sportcentrum Papendal, waar ze op haar zestiende de sleutel kreeg van een eigen appartement. “Dat was best een grote stap in mijn leven. Verhuizen op zo’n leeftijd is niet niks en bovendien ben ik graag bij mijn familie. Maar ik ben de uitdaging aangegaan omdat ik bij de HandbalAcademie volle bak met handbal bezig kan zijn. Gelukkig is het vlotjes verlopen.”
Iedere dag staat ’s ochtends een krachttraining op het programma en aan het einde van de middag een training met bal. “Het is een vast ritme en daar ben ik snel in gegroeid. Tussen het trainen door ga je naar school of je doet je eigen ding. Je moet hard werken, maar het is het me allemaal waard. Over eten hoeven we gelukkig niet na te denken, dat wordt voor ons klaargemaakt in het topsportrestaurant.”
Op vrijdag vertrekt ze naar Amsterdam waar ze traint met haar club. In het weekend is er een wedstrijd in de Super Handball League Women, het hoogste niveau van Nederland. “Er zijn meer teamgenoten die op Papendal trainen of hebben getraind. Daardoor is er een team ontstaan dat op elkaar is ingespeeld.”
"Het is mooi meegenomen als ik mee mag."
Als handbalster staat ze aan het begin van haar carrière. Maud heeft dromen, maar laat het op zich afkomen. "Mijn debuut voor Nederland is in ieder geval sneller gekomen dan ik had verwacht. Of ik denk aan het WK in eigen land aan het einde van dit jaar? Het is mooi meegenomen als ik mee mag, maar ik ben er niet mee bezig.”