De Europese wilde kat, niet te verwarren met de verwilderde huiskatten die rondzwerven, werd in 2015 voor het laatst gespot op Brabantse grond en wel op de Strabrechtse Heide.

De wilde kat is wat groter en steviger dan de huiskat. Doorgaans heeft het dier een kleurenpatroon waardoor het niet opvalt in de omgeving. De wilde kat is eigenwijs en doet zijn eigen ding, net als de huiskat.

Boswachter Erik Schram heeft de wilde kat sinds de laatste keer, tien jaar geleden dus, niet meer gezien in zijn gebied. Dat strekt zich uit van de Groote Heide tot de Strabrechtse Heide. "Maar er zijn verschillende projecten opgezet", weet hij.

Iets verderop, in de bossen van Limburg, komt de wilde kat al wel voor. Het dier werd daar voor het eerst gezien in 2002. Inmiddels leven er volgens natuurorganisatie ARK Rewilding Nederland enkele tientallen.

De natuurorganisatie heeft in de jaren die volgden geprobeerd om de Brabantse en Limburgse natuurgebieden zo aantrekkelijk mogelijk te maken. Waar de huiskat houdt van kopjes geven, is de wilde kat juist schuw. Kale bossen en bosranden zijn dus aangevuld met loofbomen en struiken zodat de dieren zich kunnen verstoppen.

Op Brabantse grond zijn meerdere natuurakkers gecreëerd. Dat zijn stukken grond waar gewassen zoals granen, akkerbloemen en kruiden zijn gepland, maar niet worden geoogst. Alles om de wilde kat aan te trekken.

"Er zijn planten met bessen geplant", vertelt boswachter Erik. "Die trekken ook knaagdieren aan. Deze zijn vervolgens weer voer voor de kat."

Al is dat niet de enige diersoort die de natuurorganisaties zal aantrekken. Ook andere soorten profiteren van die 'groene loper', zoals marterachtigen, vleermuizen en andere kleine zoogdieren.

Het lijkt een kwestie van tijd tot de wilde kat weer op Brabantse grond komt. De terugkeer van deze soort in Limburg toont volgens ARK aan dat het herstellen van natuur en het verbinden van leefgebieden werkt.