Acht supporters waren betrokken bij ongeregeldheden na een thuiswedstrijd in september vorig jaar. Vorige week kregen ze taakstraffen van 150 tot 240 uur opgelegd. Als ze de komende drie jaar toch weer de fout ingaan, moeten sommigen van hen twee maanden de cel in. Ook hebben ze een stadionverbod van drie jaar gekregen.

Maar hoe komt een rechter dan tot zo'n straf? Volgens persrechter Speekenbrink van de rechtbank Zeeland-West-Brabant is een straf altijd maatwerk. Allerlei verschillende kanten van het verhaal moeten worden meegewogen. “Je kijkt onder meer naar de ernst van de strafbare feiten, naar de omstandigheden van de verdachten en naar de gevolgen voor de maatschappij. Je wil ook rekening houden met de gevolgen die het voor de slachtoffers heeft gehad. En je wil niet dat een verdachte nog een keer de fout ingaat”, zegt Speekenbrink.

Voor vaak voorkomende misdrijven zijn oriëntatiepunten opgesteld die rechters kunnen gebruiken bij het bepalen van een straf. Dat zijn uitgangspunten voor het soort straf dat bij bepaalde misdrijven kan worden opgelegd. "Bij openlijke geweldpleging, zoals hier het geval is, is dat 150 uur taakstraf."

Als het gaat om geweld tegen hulpverleners kan de straf worden verhoogd. "Dat heeft de rechter hier ook gedaan. Bij vier van de verdachten is een taakstraf van 240 uur opgelegd. Dat is de maximale hoeveelheid."

Verder is dus gekeken naar de persoonlijke omstandigheden van de verdachten. Ook kijkt een rechter naar hoe ze zich opstellen tijdens een rechtszaak. "Deze verdachten waren allemaal schuldbewust, zaten weer op het goede pad en hadden nog nooit eerder zo'n strafbaar feit gepleegd", legt de persrechter uit.

Daarnaast is het volgens haar belangrijk om te kijken naar wat een straf voor invloed heeft op het verdere leven van een verdachte. Het is de bedoeling dat iemand niet nog een keer de fout ingaat. In het geval van de RKC-relschoppers was het belangrijk dat ze hun stabiele basis, zoals hun werk en gezin, niet zouden verliezen.

"Soms kun je met een gevangenisstraf dan meer kwaad doen dan goed", zegt Speekenbrink. Over het algemeen komen verdachten er volgens haar meestal niet beter uit als hun leven overhoop wordt gehaald door ze naar de gevangenis te sturen. "Dan ontstaat er ook een kans dat ze in de toekomst nog een keer terug moeten komen naar de rechtbank."

We moeten volgens Speekenbrink niet vergeten dat een taakstraf ook een hele zware maatregel is. Daar zijn mensen zich volgens haar vaak niet van bewust. "Een taakstraf is echt heel pittig. Mensen moeten dat allemaal doen naast hun gewone werk. Die 240 uur is omgerekend zes weken lang fulltime werken. Dat moet bijna allemaal doordeweeks gebeuren, dus daar moeten mensen vrij voor nemen. Daar hebben mensen heel lang en veel last van."

De acht supporters mogen daarnaast drie jaar lang het voetbalstadion niet meer in. "Dat doet soms meer pijn dan een taakstraf", zegt Speekenbrink.