Berry, die dit jaar de Nederlandse snookertitel met zijn team uit Veghel pakte, las op internet over de US Snooker Masters en schreef zich in. Bij het wereldberoemde toernooi in het Amerikaanse Sacramento komen de beste 24 snookeramateurs uit Amerika en 24 spelers van overzee in actie. Berry had niet verwacht dat hij mee mocht doen: "Maar dankzij mijn titel, maar ook door een aantal shots van mij op social media was de organisatie overtuigd.”

En dus is Berry deze dinsdag op het vliegtuig gestapt naar Amerika. “Dat heb ik te danken aan mensen die mij financieel hebben gesteund", legt hij uit. "Mijn vrouw gaf me de tip om een crowdfundingactie te starten, maar dat vond ik eerst overkomen als bedelen. Uiteindelijk heb ik naar haar geluisterd. En de steun die ik kreeg, heeft me geraakt. Ik heb iedereen persoonlijk bedankt.”

Normaal gesproken traint Berry, die onder meer een bedrijf heeft dat pubquizzen organiseert, meerdere avonden. Maar de afgelopen maanden was hij bijna fulltime bezig met de sport, waaronder vele uren aan zijn tafel in huis. “Ik wil mezelf niet kunnen verwijten dat ik er niet genoeg aan heb gedaan.”

Aan het toernooi in Sacramento doen meerdere kampioenen mee, zoals de beste spelers van Amerika, Canada en Ierland. “Ik ben al heel tevreden als ik de laatste zestien haal. Met een gunstige loting weet je nooit hoe ver je kunt komen", zegt Berry.

Dat hij nu tussen de beste amateurs ter wereld staat, had hij zo’n vijf jaar geleden niet kunnen bedenken. Begin jaren negentig werd hij door zijn broer meegenomen naar het snookercentrum in Veghel. "Het ging best goed", blikt Berry terug. "Ik heb in binnen- en buitenland gespeeld en mooie wedstrijden gewonnen." Tot hij rond 2004 stopte omdat het snooker niet meer te combineren was met zijn gezin en carrière. Vijf jaar geleden begon hij weer voor de gein. En al snel werd het voor hem weer heel serieus: "Het bloed kruipt toch waar het niet gaan kan."

Mentaal en fysiek is hij helemaal klaar voor het toernooi. Noodzakelijk, want snooker is volgens hem een sport die best pittig is: "Vooral je concentratievermogen moet goed zijn. Je hebt wedstrijden van vier à vijf uur en soms wel twee op een dag.”

Tussen de beste amateurspelers en de beste profs ter wereld zit volgens de man uit Schijndel een groot verschil. “Maar als je als prof ergens rond plek honderd op de wereldranglijst staat, is dat gat er vrijwel niet meer, zegt hij. Het profcircuit vindt hij niet echt iets voor hem. "Het schept heel veel verplichtingen en je moet aan veel toernooien meedoen over de wereld", legt hij uit. "Je krijgt startgeld, maar er komen ook zoveel kosten bij. De profwereld klinkt aantrekkelijker dan het is, laat mij maar lekker amateur blijven.”