De twee vrouwen ontmoetten elkaar enkele jaren geleden tijdens een workation, een uitstapje voor fotografen waarbij je werkt aan je portfolio. Hun werkveld bestond destijds uit bruidsboeketten, rijstkorrels en zoenen onder de sluier. "We hadden meteen een klik", vertelt Malou. "Daarna spraken we regelmatig af, als buddy's en gesprekspartners."

Toen er een opdracht kwam voor een uitvaartreportage besloten ze samen te gaan. Daarna begon het echt te kriebelen, aldus Malou. "We voelden elkaar goed aan, hadden genoeg aan een wederzijdse blik of een klein handgebaar. Hoe je de meest dierbare en kwetsbare momenten op een respectvolle manier kunt vastleggen, daar dachten we precies hetzelfde over."

De fotografes zijn niet altijd samen op een uitvaart. "We bieden het wel aan, want vooral bij grotere afscheidsdiensten kan het een uitkomst zijn. En door de agenda te delen, heeft één van ons altijd de mogelijkheid om erbij te zijn."

Achter hun lens gaan ze op zoek naar dat wat mensen verbindt met elkaar. "Wij zitten niet boven op mensen en hun tranen, dat is te intiem. Het gaat om kleine dingen, zoals een arm om iemand heen of handen die elkaar vasthouden. Het kunnen teksten zijn die op de kist zijn geschreven, of tekeningen. Laatst hadden we een uitvaart van iemand die groot Disney-fan was. Er werd toen een kleine Mickey Mouse-pop op de kist geplaatst. Om dat in beeld te brengen, is eigenlijk iets heel moois. En liefde is de rode draad."

De twee noemen zichzelf observeerder. "We hebben een bepaalde afstand en die heb je denk ik ook nodig om je werk goed te kunnen doen", aldus Malou. "Tegelijkertijd mag je de emoties meevoelen, omdat het ervoor zorgt dat je het verdriet en bedroefdheid juist kan vastleggen."

Die prijs, die afgelopen vrijdag werd uitgereikt, dat is een immense opsteker. De jury is onder de indruk van 'hun unieke vermogen om rouw vast te leggen zonder dat het zwaar aanvoelt.' "We proberen het artistiek aan te pakken, zowel in de compositie als nabewerking", zegt Malou. "Het zijn al rauwe emoties, de beelden hoeven niet zo hard te zijn. Wat we doen, gaat verder dan het puur vastleggen met de camera."

Het komt steeds vaker voor dat er iemand wordt ingehuurd om foto's te maken bij de laatste groet. Al merkt Malou wel dat het een redelijk gereserveerde branche is. "Voor veel mensen is het nog steeds een taboe om over de dood te praten, laat staan het vast te leggen", zegt ze.

Volgens haar is het afscheid nemen bij een uitvaart juist belangrijk om te laten zien. "Het is per slot van rekening een onderdeel van het leven. En voor sommigen is het ook een stukje rouwverwerking, of een dankbare herinnering voor later."