Kenya en Tim werden eerste in de categorie dans op de Special Olympics. Extra bijzonder, omdat het koppel het eerste is dat deze prijs wint. De categorie stond voor de eerste keer op het programma bij de Special Olympics.

Kenya en Tim dansen al tien jaar samen. Tim is Kenya’s ‘Unified Partner’: een sporter zonder verstandelijke beperking die de sporters met verstandelijke beperking helpt om te sporten. Kenya heeft zelf het Syndroom van Down.

Maar dat Kenya een beperking heeft, zit voor haar het professioneel dansen niet in de weg. "We laten gewoon aan de rest van de wereld zien dat we het kunnen. Dat is gewoon zo mooi! En mijn beperking maakt het helemaal niet moeilijker voor mij, ik ben daar helemaal niet mee bezig als ik dans", vertelt de ambitieuze stijldanseres.

Tim ziet dat als begeleider ook terug: "Ik denk dat het hebben van een beperking voor een groot deel naar de achtergrond verdwijnt. Je ziet dat heel veel mensen plezier hebben in het dansen, zichzelf zijn en niet bezig zijn met wat de rest van de wereld vindt. Daar gaat het om."

De jury was lovend over hun dans en noemde het duo een perfect koppel dat goed op elkaar is ingespeeld. Het stukje tango in hun dans met verschillende stijlen werd zelfs ontroerend genoemd.

Naast het feit dat de twee er met de winst vandoor zijn gegaan, was het een bijzondere ervaring om voor het eerst in het buitenland te dansen. "Het was druk en overweldigend. Maar je raakt er snel aan gewend en komt veel in contact met alle dansers uit andere landen", vertelt Tim. "Ik vond het fantastisch om mensen uit andere landen te spreken. We hebben veel plezier gemaakt", vult Kenya aan.

Nu ze weer terug in Nederland zijn, is het misschien wel tijd om even met de beentjes omhoog te genieten van de overwinning. Maar niets is minder waar. Zondagavond kwamen ze terug in Nederland en maandag stond het koppel alweer te trainen in hun vertrouwde dansstudio in Helmond.

Bij Kenya is dansen er met de paplepel ingegoten. Ze groeide op in de dansschool van haar moeder. Zij trainde de twee dan ook voor de Special Olympics. Samen bedachten ze een mixdans met verschillende stijlen in één nummer. "Ik kan het wel uitleggen, maar het is zo mooi. Je moet het gewoon zien", zegt een stralende Kenya.

Glunderend van trots kijkt moeder Irene naar Kenya en Tim, wanneer ze hun dans nog een keer laten zien in de dansschool. Als ze terugdenkt aan het moment dat het koppel hun gouden medaille kreeg uitgereikt, krijgt ze tranen in haar ogen: "Na die prijsuitreiking heb ik een uur lang alleen maar staan huilen van blijdschap. Voor Kenya is dit echt een droom die ze zo graag uit wilde laten komen. Dat ze haar doel heeft kunnen bereiken, maakt mij ontzettend trots."

De danslerares leerde haar dochter al vroeg dat ze zich niet hoefde te laten tegenhouden door haar beperking: "We hebben altijd tegen haar gezegd: 'als jij een droom hebt, moet je ervoor gaan en dan gaan wij met je mee'." Dat zag Irene ook veel terug bij ouders van andere sporters in Turijn. "Als je je schouders eronder zet, dan kun je echt heel veel dromen waarmaken, ondanks de beperkingen die je hebt!"

En terwijl de ene droom is uitgekomen, wordt er alweer gewerkt aan het verwezenlijken van de volgende droom. Kenya en Tim trainen nu voor een Nederlands Kampioenschap in oktober en hopen over twee jaar naar het wereldtoernooi van de Special Olympics in Amerika te kunnen.