Licht gespannen neemt de 7-jarige Stijn Gooijers uit Oosterhout plaats in de prikstoel. Een medewerker van Star-Shl laat hem zien hoe het zou gaan als hij daadwerkelijk bloed zou moeten laten prikken. Ze is hier speciaal voor opgeleid door een instructeur van het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam.

“Normaal gesproken gaat hier dan het vlindernaaldje in en loopt het bloed in het buisje”, demonstreert ze op zijn arm. “Maar nu niet hoor”, stelt ze het jongetje gerust. Die kijkt ondertussen naar een wereldkaart met dieren, terwijl knuffels aan het plafond bungelen.

Voor het hele leven traumatisch
“Op jonge leeftijd bloed laten prikken, kan voor het hele leven traumatisch zijn”, vertelt sectordirecteur bloedafname Eefje Verschuuren van Star-Shl, dat gespecialiseerd is in laboratoriumonderzoek van bloed, urine en ontlasting. Een klinisch witte ruimte is daar een van de oorzaken van. “Volwassenen ontwijken daardoor goede zorg.”

Daarom is naast het Amphia Ziekenhuis in Oosterhout nu een speciale prikkamer ingericht. Die is tot stand gekomen met de hulp van kinderen. Tijdens gastlessen op basisscholen werd hen gevraagd hoe bloedafname minder spannend gemaakt kan worden voor hen.

Op de muur hangt een wereldkaart met dieren en aan het plafond bungelen knuffels. In de prikkamer zijn twee medewerkers. “Eén kan zich richten op het afleiden van het kind, terwijl de ander bloed prikt”, legt Verschuuren uit.

Ziekenhuis-held
Het wegnemen van prikangst begint al bij de huisarts. Die geeft kinderen een dierenpaspoort, via de Hospital Hero-app. “In de wachtkamer van het ziekenhuis, kunnen de kinderen plaatjes van dieren scannen”, legt Verschuuren uit. “Omdat wachten toch wel spannend is, worden ze daar al afgeleid.” Daarnaast staat een foto van de prikruimte in de app, zodat de kamer voor de kinderen al vertrouwd aanvoelt.

Allemaal leuk en aardig dat Star-Shl prikangst wil voorkomen bij kinderen, maar wordt er ook aan volwassenen gedacht die bang zijn voor een naald in hun arm? “Ook volwassenen kunnen afgeleid worden met dieren”, antwoordt Verschuuren.

Dat hoeft helemaal niet kinderachtig te zijn, vindt zij. “Ze kunnen tijdens het prikken bijvoorbeeld praten over hun huisdieren. Ook voor hen is een andere beleving belangrijk.” In tegenstelling tot Stijn, krijgen zij alleen geen kinderpleister, prikdiploma, kleurplaat en knuffeltje mee naar huis.