Van der Pas is advocaat van meerdere studenten die een conflict hadden met Avans+. In de stageovereenkomst van deze studenten heeft de hogeschool toegezegd om hen een verhuiskostenvergoeding te betalen, die verspreid over meerdere jaren werd uitbetaald. Maar volgens de studenten, kregen ze deze vergoeding niet. Om dit conflict op te lossen, deed Van der Pas een voorstel aan de hogeschool om te schikken.

Niet vermeld
In de uitspraak van de Raad van Discipline staat dat Van der Pas niet aangaf wie hij precies bijstond en ook niet welke bedragen de hogeschool zou moeten betalen. Ook na meerdere verzoeken van de advocaat van Avans+, vertelde Van der Pas dit nog steeds niet.

De advocaat van Avans+ diende vervolgens een klacht in bij de Orde van Advocaten, die daarna terechtkwam bij de Raad van Discipline. Die vindt dat Van der Pas in zijn vordering duidelijk had moeten maken wie hij precies bijstond en wat voor bedragen hij eiste. “Door dit niet te doen, ook niet nadat de advocaat van de hogeschool daar uitdrukkelijk naar had gevraagd, heeft verweerder zich niet gedragen zoals dat van een behoorlijk advocaat mag worden verwacht”, staat in de uitspraak.

Van der Pas zegt hierover: “Op het moment dat de klacht tegen mij was ingediend, had ik de namen van de studenten die ik bijsta al aan de advocaat gegeven. Dat had ik ook aangegeven bij de Raad van Discipline. Daaraan heb ik toegevoegd dat het wel zorgvuldiger had gekund en gemoeten. Maar volgens mij is er niemand als gevolg van mijn gedrag beledigd of benadeeld."

Bewust te lage bedragen
Het is niet bekend hoeveel geld Van der Pas precies eiste namens de studenten die hij bijstond. Maar de tuchtraad zegt dat het er alle schijn van heeft dat Van der Pas bewust aanvankelijk lage bedragen heeft gevorderd van de hogeschool, zodat zij niet in hoger beroep kon gaan. Het is namelijk niet mogelijk om hoger beroep in te stellen tegen een vonnis, als de vordering lager is dan 1.750 euro.

Kort na het dagvaarden van de hogeschool, zijn de bedragen verhoogd. Daarmee heeft Van der Pas 'niet gehandeld zoals dat van een behoorlijk advocaat mag worden verwacht', staat in de uitspraak.

Van der Pas blikt hierop terug en zegt: “Bij het indienen van de vordering, dachten we eerst dat we de verhuiskostenvergoeding over alleen de maanden dat de studenten de opleiding hadden gevolgd konden vorderen. Later bleek dat de studenten de volledige verhuiskostenvergoeding zouden krijgen, ook over de maanden die nog moesten komen of als ze terug zouden keren naar hun geboorteland. De rechter ging erin mee om het bedrag van de vordering te verhogen.”

In december kwam de zaak uiteindelijk voor de rechter in Breda. Tijdens deze zitting moesten de hogeschool en advocaat Van der Pas een bedrag opschrijven wat ze het meest redelijk vonden om de zaak te schikken. Het is niet bekend welk bedrag de studenten eisten of wat Avans+ bereid was om neer te leggen, maar de rechter koos uiteindelijk voor het bedrag van ongeveer zevenduizend euro per student.

Hoger beroep
De tuchtraad concludeert dat Van der Pas in de zaak tegen de hogeschool 'niet integer heeft gehandeld. Daarmee heeft hij het vertrouwen in de advocatuur geschonden en daar past alleen een zware maatregel bij.' De tuchtraad houdt er rekening mee dat Van der Pas eerder tuchtrechtelijk is veroordeeld en vindt dat een milde straf niet voldoende is. Het is niet bekend waar de eerdere veroordeling over ging.

Van der Pas wordt geschorst voor twaalf weken, waarvan vier voorwaardelijk met een proeftijd van twee jaar. De advocaat zegt dat hij in hoger beroep gaat tegen de uitspraak.