Het is droog, helder en heerlijk zonnig. Geen slechte dag om buiten turf te steken in een gebied dat Het Staartje heet, vlak bij Odiliapeel in de gemeente Uden. Maar langzaam maar zeker verandert er iets in de doorgaans zo serene rust die hier heerst. Boven hun hoofd, hoog in de lucht, horen ze een soort geluid dat ze later het beste als een 'toenemend geschuifel' kunnen omschrijven.

Het lawaai zwelt steeds verder aan. En dan: boem! Een wolk met stof stuift op van het zandpad dat nog geen vijftien tot twintig meter van hen vandaan ligt. Martinus staat er het dichtstbij. Op ongeveer vijf meter afstand ziet hij dat er een ronde kuil van pakweg 15 centimeter diep is ontstaan op de plek waar een moment daarvoor iets met enorme klap is ingeslagen. Zijn er beschietingen gaande? Wordt Nederland aangevallen door een ander land en is er een kanonskogel afgevuurd?

De mannen hebben geen idee, maar willen maar wat graag weten wat hen met donderend geraas op een haar na heeft gemist. Ze beginnen te graven en ontdekken een forse kei van een dikke 700 gram zwaar. De steen is gloeiend heet en niet op te pakken met blote handen. Het blijkt een meteoriet, een stukje rots uit de ruimte, met een zwart omhulsel dat je er met je nagels kunt afkrabben.

Nicolaas Denissen vindt het wel wat. Die kan-ie mooi tentoonstellen in zijn herberg in Volkel. Hebben zijn klanten een extra reden om hun biertje bij hem naar binnen te gieten. De kei wordt een heuse bezienswaardigheid en menig kroegbezoeker wil hem maar wat graag even vasthouden. En na een paar pintjes gaat dat niet altijd goed. De steen valt en er breekt een stuk af.

Meteoriet van Uden
Gemeentesecretaris Jan Baptist van Erp van de gemeente Zeeland hoort van de vondst, praat met de mannen wier hoofden maar net zijn gespaard door de meteoriet en schrijft hun belevenissen op.

Deze bijzondere steen zomaar in de kroeg laten liggen, vindt Jan een slecht plan. Hij biedt de 'meteoriet van Uden', zoals hij dan heet, aan de gouverneur van Noord-Brabant, baron A.J.L. van den Bogaerde van ter Brugge aan. Die besluit hem te schenken aan het Provinciaal Genootschap in Noord-Brabant.

Dat werd later het Noordbrabants Museum in Den Bosch, en nog altijd maakt de ruimtekei onderdeel uit van de collectie van dat museum. Op dit moment is die niet te bewonderen, omdat de meteoriet niet wordt geëxposeerd.

In 2021 zou de meteoriet terugkeren naar Uden om in een tijdelijke tentoonstelling te worden opgenomen in museum Krona, maar die ging vanwege corona niet door. Datzelfde jaar verschijnt in september op initiatief van Sterrenwacht Halley een monument ter ere van de meteoriet van Uden op het vernieuwde Terraveenplein in Odlilapeel.

Wereldbol met tijdscapsule
Wethouder Ingrid Verkuijlen van de gemeente Uden en Halley-jeugdlid Lenn van Schadewijk onthullen gezamenlijk het kunstwerk dat is gemaakt door Halley-lid Anton Valks. Het is een wereldbol met daarop een aanduiding van de plek waar de meteoriet terechtkwam. In de globe zit een tijdcapsule met info over de kei, Sterrenwacht Halley, een stukje meteoriet en twee mondkapjes uit het coronatijdperk.

De meteoriet van Uden is overigens nog altijd een bijzonder exemplaar. Over de hele aardkloot zijn er slechts 51 van dit type gevonden en bij geen enkele andere zijn mensen getuige geweest van de inslag ervan.