Wouts schilderijen lijken weggelopen uit Parijs, maar zijn echt Eindhovens
In zijn computerkamer thuis in de wijk Meerhoven staan de penselen al klaar. Wout zit als computerprogrammeur de hele dag achter zijn beeldscherm, maar in zijn vrije tijd zit hij achter het doek. Hij trekt eerst op de fiets door Eindhoven, op zoek naar een geschikte plek. In zijn fietstas zitten zijn verfspullen en een klein kampeerstoeltje. “Dan ga ik daar een uur of twee, drie zitten en dan maak ik een studie en een paar foto's.”
"De aquarel droogt en dat dicteert je tempo."
Die studie is een klein schilderij van waterverf, een aquarel. Thuis maakt hij een grotere en uitgebreidere versie. Dat kost ‘m twee tot drie dagen. Het schilderen is bepaald niet ontspannend voor Wout. “Het is best intensief, omdat je aquarel droogt en dat dicteert je tempo. Je moet best wel doorwerken. Dus wat dat betreft is het niet ontspannend, maar het geeft me wel veel voldoening.”
Al dertig schilderijen maakte hij zo met als thema de stad Eindhoven. Het Evoluon en het Philipsstadion legde hij vast, maar ook straatjes die niet zo bekend zijn. “Het hoeft geen Efteling te zijn of zo'n mooie stad als Utrecht. Het hoeft ook niet een mooi gebouw te zijn. De compositie moet kloppen. Als de vormen maar goed samenvallen, en het is belangrijk hoe het licht erop valt. Dat bepaalt voor mij dan of ik er een mooi schilderij van kan maken.”
"Ik wil leren hoe een goed schilderij in elkaar zit."
Als kind tekende hij veel. Daarna lag het lang stil en sinds 2015 maakt hij aquarellen. Wout trekt een grote la van zijn kast open. Daar ligt een enorme stapel papier. Het zijn de aquarellen die hij de afgelopen tien jaar heeft gemaakt. Eén voor één legt hij de werken over Eindhoven op de vloer in zijn huiskamer. De kunststukjes zijn niet ingelijst. Wout maakt er foto's van die hij deelt op zijn website en op zijn Instagram-pagina.
Eén schilderij heeft hij verkocht, terwijl dat niet het plan was. Het is het straatje met onder meer het Koffiehuisje, vlak bij het Philips Stadion. “Het is wel een nostalgisch hoekje en ik heb geprobeerd om er een nostalgisch gevoel in aan te brengen. De eigenaren van het Koffiehuisje zagen ‘m voorbijkomen op Instagram en zo heb ik hem eigenlijk per ongeluk verkocht.”
Wout zou er best parttime van willen leven, maar dat is zeker niet zijn hoofddoel. “Financieel heb ik het niet nodig. Voor mij is het vooral om nu de voldoening uit het schilderen te halen, uit het proces. En om te leren hoe een goed schilderij in elkaar zit. Ik ben daar nieuwsgierig naar.”
Het contrast met zijn dagelijkse werk als computerprogrammeur is groot. “Dit is leuk als balans, als tegenhanger voor heel exact, wiskundig werk. Achter het beeldscherm is het juist heel exact, maar voor de aquarellen is er niet echt een formule. Het is toch vaak een kwestie van je intuïtie en gevoel volgen.”
De expositie is samen met iemand anders en is vanaf vrijdag 28 maart in vitalis De Horst/Kronehoef in Eindhoven, een maand lang.