Niet iedereen in Salih’s familie en omgeving weet dat hij zich anderhalf jaar geleden bekeerde. Daarom wil hij anoniem blijven en deelt hij alleen zijn islamitische naam. Zijn interesse begon op zijn zeventiende, door gesprekken met moslimvrienden en schoolgenoten. “Ik keek YouTube-video’s over de islam, de Koran en de profeet. Zo rolde ik langzaam het geloof in.” Dit hield hij verborgen voor zijn familie. “Ik wist dat het moeilijk zou worden, vooral thuis. Mijn ouders hebben niets met geloof en zien er het nut niet van in.”

Maar zijn geheim bleef niet lang verborgen. Binnen een week na zijn bekering werd Salih 'betrapt'. Zijn broer ontdekte islamitische video's op zijn computer en vroeg geschrokken: "Waar ben jij mee bezig?" Ook zijn ouders waren verbaasd en bezorgd. Salih had geen andere keuze dan toe te geven: "Ik ben bekeerd." Hun eerste reactie was verwarrend en afkeurend. “Ze vroegen zich misschien af waarom. Misschien dachten ze dat ik ergens mee worstelde en dit als een manier zag om daarmee om te gaan.”

Bang voor afwijzing
Voor Yassin Haddouchi, vrijwilliger bij de El-Feth moskee in Tilburg, is het een herkenbaar verhaal. Samen met andere vrijwilligers begeleidt hij bekeerlingen. Hij merkt dat familie vaak de grootste uitdaging vormt.

Vooral jongeren die nog thuis wonen, vinden het moeilijk om hun bekering te bespreken. "Ze zijn bang voor afwijzing en houden het daarom vaak lang verborgen. Soms wachten ze zelfs langere tijd met bekeren," zegt hij. "Sommige ouders accepteren het meteen, anderen hebben er veel moeite mee. Zo kan het soms zijn dat de ouders het wel accepteren maar dat de moslima geen hoofddoek mag opdoen omdat er schaamte is voor de omgeving.”

Toch adviseert Yassin bekeerlingen om zo snel mogelijk open te zijn tegenover hun gezin. "Als ouders het later ontdekken, wordt het soms alleen maar moeilijker." Hij raadt aan om hen mee te nemen naar een moskee met ervaring in begeleiding. "Daar kunnen ouders hun vragen stellen en merken ze vaak dat hun angst vooral uit ‘het onbekende’ komt. Ze zien dan dat hun kind nog steeds dezelfde persoon is, vaak zelfs positiever en respectvoller."

Vervreemding binnen het gezin
Binnen het gezin van Salih ontstond al snel afstand nadat hij zich had bekeerd. Vooral met zijn vader werd het ingewikkeld: "Hij liet duidelijk merken dat hij mijn keuze moeilijk vond, waardoor ik zelf meer afstand hield. Ik dacht gewoon, geef het tijd. Als ik me goed gedraag volgens het geloof, dan zullen ze vanzelf een ander beeld krijgen." Zijn moeder accepteerde de situatie wat makkelijker en kookt inmiddels halal voor hem en soms voor heel het gezin.

Salih heeft zijn bredere familie bewust nog niets over zijn bekering verteld. Niet omdat zijn ouders dat hebben gevraagd, maar omdat hij zijn ouders wil beschermen tegen mogelijke negatieve reacties vanuit zijn familie en omgeving. Salih beseft dat hij zijn geloof uiteindelijk niet verborgen kan blijven houden: "Als ik straks op mezelf ga wonen en hopelijk ooit trouw, komt het vanzelf uit."

Taboe op bekeren neemt af, vooroordelen blijven
Hoewel het taboe op bekeren langzaam afneemt, merkt Yassin van de El-Feth moskee dat de negatieve vooroordelen over de islam aanhouden. "Het imago van de islam in de media en politiek zorgt nog steeds voor angst en weerstand bij familieleden." Toch ziet hij ook positieve ontwikkelingen: "Steeds meer bekende Nederlanders en sporters spreken openlijk over hun bekering, wat anderen aanmoedigt de islam te onderzoeken en sneller de stap te zetten."

De afgelopen jaren nam het aantal bekeerlingen volgens hem toe. Vorig jaar waren er zestig tot tachtig bekeerlingen in de moskee in Tilburg, het dubbele van een aantal jaar geleden. Vooral vrouwen zetten deze stap vaker.

Yassin ziet ook positieve veranderingen binnen een gezin. Vaak reageren ouders aanvankelijk sceptisch of boos, vertelt hij, maar dit verandert zodra zij zien dat hun kind gelukkig is: "Uiteindelijk beseffen ouders dat de islam niets verandert aan de persoonlijkheid van hun kind. Dan ontstaan begrip en acceptatie en soms wordt de familieband zelfs sterker dan daarvoor."

Dankbaar ondanks moeilijke momenten
Inmiddels is Salih actief als bestuurslid bij de jongerenvereniging van een moskee en staat hij sterk achter zijn keuze. "Ik weet dat wat ik doe niet verkeerd is en ik ben trots op mijn geloof," zegt hij zelfverzekerd. Hij voelt zich gelukkiger dan ooit: "Misschien lijkt het thuis moeilijk, maar ik voel me elke dag gewoon goed. Uiteindelijk gaat het erom dat mensen zien dat ik nog steeds mezelf ben."