"We hebben twee doelen voor ogen", zegt generaal Gert-Jan Kooij. "Laten zien dat we gereed zijn. Aan de bevolking en aan de tegenstander. We laten zien dat we zo goed zijn dat Poetin er niet aan begint. Het andere doel is nieuwe dingen proberen, blijven ontwikkelen".

Dat eerste doel lijkt al geslaagd, nog voor de start van de oefening. Het zijn ongewone beelden. Vele honderden meters lang zijn de opgestelde colonnes met pantserwagens op het kazerneterrein van Oirschot. Tot zover het oog reikt. Boxers met blauwe vlaggen en machinegeweer bovenop. Soms een Fennek-verkenningswagen er tussendoor, Bushmasters en Scania-trucks.

Alles gaat mee. Containers en aanhangers, maar ook rollen prikkeldraad. Rondom de pantserwagens wemelt het van de mannen en vrouwen in groene uniformen, bepakt en bezakt. Dozen met water van rantsoenen verdwijnen in de buik van de gepantserde voertuigen die staan opgesteld.

De grote colonnes legervoertuigen doen herinneren aan een ver verleden, toen de Koude Oorlog nog woedde en het westen tegenover het oosten stond. Wij tegen de Russen. Net zoals nu weer.

"Ik ben opgegroeid in een wereld van vrede, velen van ons. Of dat nog lang voortduurt, daar ben ik niet meer zo zeker van," zegt generaal Kooij. Hij is commandant van de 13 Lichte Brigade in Oirschot en schetst de situatie. "We zien al een paar jaar loopgraven en tanks in Oekraïne. En op meer plekken zulke oorlogsomstandigheden. De wereld staat in de fik."

Daarom is de oefening Bastion Lion bedacht. Vorig jaar deed Oirschot ook al mee aan de grootste NAVO-oefening sinds het einde van de Koude Oorlog. Nu is de Oirschotse bijdrage nog groter als je kijkt naar het aantal voertuigen. 1800 gevechtswagens en ander materieel tegen 1000 vorig jaar.

De twee gevechtseenheden van Oirschot zijn samen goed voor 1200 militairen. Tel daarbij ook op de ondersteunende eenheden, zoals bevoorrading, de medische units en 135 militairen van de kazerne in de Peel. Die zorgen voor de luchtverdediging. De genie uit Vught levert de pontons waarmee ze rivier De Elbe oversteken.

Duitsers
Artillerie uit 't Harde, een kleine Belgische eenheid. Ze trekken mee naar het oefengebied. In Duitsland voegt een Duits gevechtsbataljon zich bij de brigade. Het Panzergrenadierbataillon 391. En dan kom je uit op 4000 militairen. In militaire termen is dat een 'medium-brigade' die zelfstandig kan opereren. De voertaal is Engels.

"We zaten lang op missies in Irak en Afghanistan. Dit soort oefeningen hebben we lang niet gedaan. En we gaan ze voortaan jaarlijks doen", zegt kolonel Ron Sensen van de Koninklijke Landmacht.

Tweehonderd drones gaan ook mee. Ze zijn de ogen van de infanterie. Een dag voor vertrek wordt nog een drone getest. Ze zoeven bijna onzichtbaar boven de colonnes. "Artificial Intelligence, drones, robots en ook gewone mobieltjes. Dat is het vernieuwende dat we inzetten", zegt Sensen.

De brigade zet koers naar een Duits oefenterrein met oefendorp en daar voeren ze een aanval uit. Speciaal aan de oefening is dat er zogenaamd doden en gewonden gaan vallen. Niet echt natuurlijk maar wel zo realistisch mogelijk, legt kolonel Sensen uit. "We oefenen met slachtoffers die op de plek zelf vallen. De terugkeer van lichamen. De logistieke steun. Het militair ceremonieel. We willen gewoon weten of onze medische ketens robuust genoeg zijn."

Niet alles oefenen ze in het echt. Een deel is op afstand, virtueel op papier, aan een bureau en op de computer. Op 17 april keren de eenheden alweer terug in Oirschot. Gewoon veilig en wel, maar op papier dus wel met 'casualties'.

Of de landmacht die aantallen doden en gewonden bekend gaat maken? "Nee, we houden die cijfers voor onszelf, op een interne evaluatie. De gevechtsverliezen worden niet gedeeld", zegt Sensen.