Volgens Neve is het belangrijk om te weten dat het normaal is dat kinderen een periode last hebben van zo'n heftige gebeurtenis. "Ze kunnen bijvoorbeeld anders gaan gedragen, terugvallen in zindelijkheid, nachtmerries krijgen, sneller van slag zijn, boos worden of zich meer terugtrekken." Volgens de kinderpsycholoog zijn dat heel normale reacties. "Kinderen zijn van nature flexibel en veerkrachtig, meestal wordt dit weer minder."

De precieze impact van een heftige gebeurtenis als deze verschilt heel erg per kind. Onder andere de leeftijd, het karakter en hoe snel ze bang zijn, hun veerkracht, eerdere ervaringen en de thuissituatie spelen volgens Neve een rol. "En het maakt natuurlijk verschil hoeveel ze precies van de schietpartij hebben meegekregen."

Emotiekletsen
Het allerbelangrijkste is volgens Neve om het onderwerp bespreekbaar te houden, zonder het te zwaar te maken. "Laat zien dat jij als ouder ook geschrokken bent, maar dat dat normaal is en weer overgaat." Ze vindt het initiatief van scholen in de buurt om stil te staan bij de schietpartij in Oosterhout daarom goed; het laat zien dat het goed is om erbij stil te staan en het creëert de openheid om erover te praten.

Voor ouders kan het nog wel eens lastig zijn om in te schatten hoe en wanneer ze zo'n gesprek met hun kind moeten aanknopen. Neve zegt hierover: "Doe dit niet net voor school of voor het slapen gaan, maar vraag op een natuurlijk moment: 'denk je er nog wel eens aan' of 'maak je je er zorgen over?'"

Veilige basis
Met dat soort vragen krijg je volgens Neve grip op hoe je kind zich voelt. "Sommige kinderen zeggen er niets over, maar dat betekent niet dat ze zich niet rot voelen", benadrukt ze. Kinderen zijn van nature veerkrachtig, volgens de kinderpsycholoog. "Ze kunnen makkelijk het ene moment ergens heel verdrietig of bang over zijn en het andere moment weer vrolijk spelen."

Maar het is wel belangrijk om alert te blijven: "Sommige ouders gaan het ontwerp uit de weg uit angst om het erger te maken, maar kinderen moeten wel ruimte hebben om een gesprek aan te gaan. Als je emoties wegstopt, dan komen ze later veel heftiger terug en kan dat zelfs op de lange termijn voor problemen zorgen."

Neve kan zich goed voorstellen dat het als ouder lastig is om hiermee om te gaan. Ze schreef er daarom ook een boek over: 'Emotieklets'. Haar advies: "Maak aan je kind duidelijk dat ze er altijd over bij je aan mogen kloppen, en verdrietig of boos mogen zijn, maar dat dat niet de hele tijd hoeft." Twijfel je? Dan kun je volgens Neve altijd even contact opnemen met mensen die er verstand van hebben, zoals opvoedkundigen, de huisarts of een psycholoog.