Tientallen klanten komen maandagochtend naar de Bossche Markt om Ad Krol (73) te bedanken. Ze brengen cadeautjes of een bloemetje mee en halen herinneringen op. “Je hebt in al die jaren een band opgebouwd. Eigenlijk ben je familie van elkaar geworden”, vertelt Ad terwijl hij voor de allerlaatste keer in de viskraam staat.

Ad begon op dertienjarige leeftijd met vis verkopen in de kraam van zijn ouders. “Bij ons thuis waren we met tien kinderen, dan werd je gewoon uit de schoolbanken gehaald om mee te helpen,” vertelt hij. “Alle handjes waren hard nodig.” Eerst op kermissen en markten in Brabant, Limburg en Gelderland, later werd de Bossche Markt zijn vaste plek.

Hoewel het werk in de viskraam soms zwaar was, deed Ad het altijd met plezier. “Wat het leukst is, is dat je mensen waar je aan verkocht hebt ziet terugkomen,” zegt hij met een glimlach. “Sommigen komen hier al vijftig jaar vis kopen. Hun kinderen en kleinkinderen komen nu ook aan de hand mee om een kibbelingetje of een harinkje te eten. Dat maakt het gewoon heel mooi.”

Toen Ad 65 jaar werd, wilde hij het rustiger aan gaan doen. “Ik werkte al jaren zeven dagen per week, gemiddeld 110 uur,” vertelt hij. “Maar nooit met tegenzin. De eerste klant kreeg dezelfde aandacht als de laatste.”

Zijn dochter Katja stond klaar om de zaak over te nemen. Ad zou op de achtergrond helpen. “Toen heb ik gezegd: we laten een nieuwe wagen bouwen, regelen alles, en jij gaat achter de toonbank staan om kennis te maken met de klanten,” herinnert hij zich. “Na twee weken hoorde ik alleen maar: ‘Wat doet ze het goed!’ Dat was geweldig.”

In 2018 nam Katja officieel de viskraam over. Ad deed de voorbereidingen voor de verkoop en stond één dag per week in de viskraam, zodat zij een vrije dag had. “Dat hadden wij vroeger niet, maar ik vond het belangrijk dat Katja ook tijd had om leuke dingen te doen.”

In 2024 sloeg het noodlot toe: Katja overleed plotseling. “Op dat moment heb ik meteen gezegd: ik stop ermee,” vertelt Ad. “Ik had geen moed meer om door te gaan. Ik kon het niet meer.” Toch hielden de liefde voor de vishandel en zijn klanten hem op de been. “Mensen kwamen langs, zeiden lieve dingen. Soms stonden we allebei te huilen, maar dat hoort erbij.”

Uiteindelijk besloot Ad nog één jaar door te werken. “Ik wilde het op een mooie manier afsluiten naar de klanten toe”, zegt Ad. Voor de versierde viswagen – met ballonnen en slingers waarop ‘pensioen’ staat – neemt Ad na 60 jaar afscheid. Daarmee komt er ook een einde aan de familiezaak. “Het is een emotioneel, maar hartverwarmend moment.”

De viskraam verdwijnt niet van de Bossche Markt. De wagen is verkocht aan een nieuwe eigenaar en gaat verder onder een andere naam.