De steekpartij gebeurde 27 juni vorig jaar in de Lorentzstraat in Den Bosch. Jacqueline's huis was die dag een puinhoop. De vloer moest worden gedaan en alle meubels moesten eruit. Ondertussen werd de keuken ook nog verbouwd en dat ging niet bepaald van een leien dakje.

Haar vriend Mario, met wie ze een knipperlichtrelatie had, was gevraagd om te helpen sjouwen. En vanaf daar lopen de verhalen uiteen. Volgens Mario wilde de 15-jarige zoon niet helpen en werd hij daarom boos, maar volgens en moeder en zoon wachtten zij juist op Mario.

Hoe dan ook, Mario werd boos op de zoon en rende achter hem aan. In de gang drukte hij hem tegen de muur en sloeg hem vol op zijn gezicht. Jacqueline probeerde uit alle macht hem van haar zoon af te halen, maar dat lukte niet.

Jacqueline weet nu niks meer van een mes en zegt Mario gestompt te hebben. Maar de zoon heeft meteen 112 gebeld en vertelde toen dat zijn moeder een mes had gepakt en had gestoken.

Mario had flinke wonden in zijn bovenlijf en omdat een long was geraakt, verdronk hij zowat in zijn bloed, vertelde hij de rechters. Hij was een dakloze uit de buurt, die door Jacqueline in huis was genomen en de twee hadden een soort relatie. ‘Friends with benefits’, noemde Jacqueline dat. En ook handig: Mario deed ook klusjes in huis.

Maar ‘friends’ waren ze lang niet altijd, zo bleek. Ze had een nogal explosieve relatie met de ‘charmeur, junk en alcoholist’, zoals Jacqueline hem omschreef. Ze had veel contact met de politie over het agressieve gedrag van Mario, die drugs gebruikte en vaak aan de alcohol zat. In april vorig jaar deed ze de eerste van in totaal vijf meldingen. Maar Mario wilde ondanks alle ruzies en bedreigingen het huis niet uit en hield Jacqueline aan het huurcontract.

Jacqueline blijkt in de rechtszaal een keurige vrouw te zijn, die oprecht spijt heeft dat het allemaal zo uit de hand is gelopen. Als ze wordt veroordeeld voor deze poging tot doodslag zal ze de cel in moeten. En dat baart de moeder van haar geadopteerde zoon de meeste zorgen. Hij is nu 16, maar verstandelijk beperkt en kan niet voor zichzelf zorgen. En een opvangadres is er niet.

Maar daar had de officier van justitie geen boodschap aan. Het kan niet zo zijn dat een moeder niet de cel in hoeft, omdat ze voor haar zoon moet zorgen. “Ik zou maar snel een opvangadres gaan zoeken”, adviseerde ze.

Ze eiste een celstraf van drie jaar, waarvan een jaar voorwaardelijk. Zij vindt dat Jacqueline buitensporig veel geweld heeft gebruikt om de mishandeling van haar zoon te stoppen. Als de rechtbank een celstraf oplegt, moet Jacqueline nog een jaar en negen maanden de cel in. Vorig jaar zat ze namelijk al drie maanden in voorarrest.

De advocaat van Jacqueline was het niet eens met de lezing van het Openbaar Ministerie. Zij constateerde dat de zoon hard geslagen is met een vuist in het gezicht en dat het logisch was dat de moeder ingreep. Jacqueline heeft geprobeerd met slaan en trekken om Mario van haar zoon af te krijgen, maar dat lukte op geen enkele manier, zo legde ze uit.

Ze heeft niet bewust een wapen gepakt, maar uit angst en paniek, bepleitte de advocaat. Volgens haar is een wapen pakken bij zo’n zware mishandeling van zo’n sterke man niet buitenproportioneel en dus moet Jacqueline vrijgesproken worden vanwege noodweer. Dit zou goed uitkomen voor haar zoon, want die heeft zijn moeder hard nodig, zo vertelde de advocaat, want ‘zijn wereld vergaat zonder zijn moeder’.

De rechtbank doet op 24 april uitspraak in deze zaak. Jacqueline moet bij de uitspraak aanwezig zijn. Als ze dan wordt veroordeeld, moet ze meteen de cel in.