Volgens Wally Paridaans, regisseur natuurbrandbeheersing van de Veiligheidsregio Brabant-Zuidoost, is het natuurgebied de afgelopen jaren aangepakt om het brandveiliger te maken. Na de vernietigende vuurzee klonk kritiek over het beheer van het gebied en het feit dat de brandweer maar moeilijk toegang had, waardoor het vuur lang om zich heen kon slaan. De droogte en de harde wind waren ook belangrijke factoren bij het uit de hand lopen van de brand.

De Peel is nu, vijf jaar na dato, helemaal veranderd. Waar eens bos was met dorre varens, is nu water. De bomen zakken langzaam weg in het moeras. Dat is niet alleen om het gebied brandveiliger te maken. Eigenaar Staatsbosbeheer wil dolgraag het unieke hoogveen uitbreiden en daar is meer water voor nodig.

Paridaans loopt op de kade langs een groot kanaal. “Het vuur sloeg hier gewoon overheen, dat hadden we niet verwacht”, zegt hij. “Dat kwam door vliegvuur, waarbij brandende delen van varens het kanaal overwaaiden. Maar ook de begroeiing was hier heel dicht. Boomtoppen aan beide kanten van het kanaal raakten elkaar bijna.”

Dat is nu wel anders. Alle begroeiing is weggehaald en water heeft het gebied overgenomen. “Het gebied is nu in delen opgesplitst, waardoor de kans kleiner is dat een groot gebied gaat branden”, zegt hij.

Maar garanties zijn er niet. De natuurbrandbeheerder kan niet uitsluiten dat er opnieuw een groot gebied op de Peel in brand zou kunnen vliegen. Het gebied wordt scherp in de gaten gehouden. Vorige week zaterdag was een brand snel onder controle. Maar de grote brand in de Loonse en Drunense Duinen, afgelopen weekend, laat zien dat waakzaamheid nodig is.

En dus geen sigaretten of open vuur op de Peel, deze dagen. Als het vuur de kans krijgt, kan het gewoon over het water heen slaan en vallen de bomen en graspollen die er nog staan weer ten prooi.

“We hebben veel geleerd de afgelopen jaren”, zegt Paridaans. “Iedereen heeft veel meer overleg en beter contact met elkaar. We kijken niet alleen naar het blussen van de brand, maar ook naar hoe we de vegetatie kunnen beïnvloeden zodat de brand stopt.”

Een van de grote boosdoeners, de droge varens, verdwijnen uit het gebied. “Meer water heeft ook effect gehad op de planten”, zegt Paridaans. “De ene plant brandt harder dan de ander. Varens zijn heel droog en licht, daarom zorgen ze voor vliegvuur. Andere planten die er nu komen, branden minder hard.”

Volgens hem moet er nog steeds veel gebeuren om de Peel brandveiliger te maken. “Natuurbeheer is een doorlopend proces. Het jaarlijkse onderhoud om alle vegetatie weg te houden en de compartimenten in stand te houden, komt telkens terug.”

Paridaans kijkt met trots terug naar hoe zijn mensen destijds op de Peel te werk gingen. Zes weken lang, dag en nacht, bestreden de brandweerlieden met zware uitrusting het vuur op de Peel. “Het was een heftige periode. Aan de rand van een natuurbrand zie je wel eens brandweermensen wachten. Maar in het veld wordt ontzettend hard gewerkt.”