Wat is er precies met José gebeurd in India en waar is haar vriend en hoofdverdachte Remco S. gebleven? Om deze vragen draait het in de documentaire TOXIC. De onthullingen hebben voor de familie veel teweeg gebracht. Zo kregen ze een deel van een politiedossier uit India in handen waaruit bleek dat José niet alleen was doodgeslagen, maar ook was vergiftigd.

“Het is heftig om te lezen, heel heftig”, vindt haar broer Albert. “Eigenlijk heeft hij haar drie keer vermoord. Hij heeft haar vergiftigd, doodgeslagen en mogelijk ook nog gesmoord. Dan ben je toch niet normaal, dan ben je gewoon een beest. Dan hoor je niet in de maatschappij thuis.”

Ook onthulden de makers dat hoofdverdachte Remco S. nog altijd in India woont en daar vrij rondloopt. De rechtszaak is nog niet afgerond en S. is niet veroordeeld. Hij woont in het Indiase stadje Mahabalipuram.

Als de documentairemakers hem in India confronteren, blijkt dat hij er slecht verzorgd uitziet. Rond zijn huis is het een vuilnisbelt. Dat de verdachte er op die manier bij loopt, voelt voor de familie als genoegdoening. “Als hij zijn hele leven daar moet blijven, kan ik daarmee leven”, stelt Albert.

Bekijk de video van 'Misdaad Uitgelegd' over deze zaak:

“Ik had verwacht dat hij er nog wat verzorgder bij zou lopen, met wat meer branie zoals hij vroeger was. Maar hij loopt er bij als een zwerver. Oké, hij zit niet vast. Maar dit is wel ‘the next best thing'.”

Toch hoopt hij wel dat er op een dag een veroordeling volgt, de vraag waarom José is vermoord, blijft voor hem onbeantwoord. “Maar hij kan in India niet beter zitten, in een betonnen bunker met tralies waar hij iedere dag moet vechten voor water en brood.” Ook Mien, de moeder van José hoopt dat de verdachte alsnog gestraft wordt. “Wat hij mijn dochter heeft aangedaan, kan niet. Nu ik antwoorden heb, kan ik het meer afsluiten.”

José heeft brieven geschreven die pas later, na haar dood, onder haar matras gevonden zijn door nabestaanden. In die brieven omschrijft ze dat ze ongelukkig was in India, dat ze nergens meer alleen naartoe mocht en het het leven niet meer zag zitten. Het lezen van de brieven doet de familie en vrienden veel verdriet. Albert heeft ze nooit helemaal gelezen: “Dat trek ik niet.”

Ellen, een jeugdvriendin van José, ging vroeger veel op stap met haar. Ook zij zag hoe José nadat ze Remco leerde kennen, veranderde in een schuchtere vrouw die gecontroleerd werd door S.. Ze had gewild dat José haar ooit in vertrouwen had genomen. “Dan had ik je kunnen helpen, dan had dit allemaal niet hoeven gebeuren. Dan was je nog gewoon hier”, vertelt ze emotioneel.

Ze hoopt dat de documentaire ook zorgt voor gerechtigheid voor José. “Dat mensen weten dat het zo’n lief en leuk meisje was, dat alles niet voor niks is geweest en dat we andere vrouwen met deze documentaire kunnen helpen.”

Ook Albert hoopt dat vrouwen en meisjes door het kijken van TOXIC de gevaren inzien van gewelddadige relaties. “Dat ze eerder familie inschakelen, want dat is iets dat José niet heeft gedaan. Dat ze geholpen kunnen worden, zodat ze niet hetzelfde lot overkomt wat José is overkomen.”