Rouwkoets 'Meneer Frits' Philips staat te koop
De rouwkoets was van Raymond en zijn broer. Aan tafel in de woonkamer in Kerkdriel blikt Raymond terug. “Twee jaar voor het overlijden van meneer Philips werden we al benaderd door de uitvaartondernemer. Of deze koets ingezet kon worden bij zijn overlijden.”
De vader van Raymond begon met de koetsen en paarden. Raymond en zijn broer rolden er zo in. Tien koetsen en acht paarden hadden ze. Ze werden regelmatig voor een trouwerij gevraagd.
"Dat schuren, ik had geen nagels meer aan mijn vingers."
Dertig jaar geleden kochten ze de rouwkoets van rond 1900. Het opknappen van de koets werd voor Raymond zijn lust en zijn leven. “Ik denk dat ik een jaar lang geschuurd en gerommeld heb. Ik kon er met die ronde palen geen schuurmachine opzetten. Het is allemaal handwerk. Ik had geen nagels meer aan mijn vingers en ging pas om half vier ’s nachts naar bed.”
De koets was met allerlei versieringen een echte bezienswaardigheid. “Mensen keken om als ze ‘m bij de begraafplaats zagen staan. Er was zoveel aan te zien.” Tientallen keren werd Raymond gevraagd voor een begrafenis. Ook zijn eigen vader en moeder bracht hij in de koets naar de laatste rustplaats.
Meneer Frits had Raymond en zijn familie al vaker ontmoet. Tijdens paardenevenement Concours Hippique in Eindhoven waren ze aanwezig met een koets en paarden. Dan reden ze ook een rondje over Philipslandgoed De Wielewaal. “Frits Philips reed dan met ons een stukje mee.”
De familie had voor de laatste tocht ook voor anderen kunnen kiezen, zo geeft Raymond aan. Maar omdat hij al twee jaar daarvoor was benaderd, denkt hij dat de ontmoetingen van vroeger meespeelden. “Het werd ons gegund.”
Op 5 december 2005 overleed Frits Philips op honderdjarige leeftijd. Raymond vond het een eer dat ze hem naar de laatste rustplaats mochten brengen. “Hij heeft zoveel betekend voor Eindhoven.”
Ze reden kilometerslang door de Lichtstad. Duizenden Eindhovenaren stonden langs de kant om afscheid te nemen. Hij herinnert zich nog goed dat het publiek rode en witte rozen had gekregen, in de kleuren van PSV. Die konden ze naar meneer Frits werpen. “Mijn broer zat op de bok en hij heeft er wel vijftig in zijn gezicht gekregen.”
De koets is een jaar of vier geleden verkocht. Raymond wordt ouder en kon het allemaal niet meer onderhouden. Het was een moeilijke stap. “Het doet nog alle dagen zeer. Van sommige dingen houd je net zoveel als van je vrouw.”
De koets komt nu te koop omdat de nieuwe eigenaar – een verzamelaar - is overleden. Interesse om ‘m terug te kopen heeft Raymond niet. “Ik hoop wel dat de koets in Nederland blijft.”
Bieden kan tot en met donderdag. De veiling sluit dan vanaf 19:00 uur.
