"Ik zag het op het Jeugdjournaal," vertelt Kamiel met een serieus gezicht in de camera van de videoverbinding. "Het is daar al heel lang oorlog en dat vond ik heel erg. Ik was ervan geschrokken”, zegt hij. Vader Bart zit naast hem en knikt bemoedigend mee. “Ik zag gewoon dat het hem veel deed en ik wilde er met hem over praten", vult hij aan. "Het gevoel van ‘niets kunnen doen’ knaagde aan hem, dat zag ik.” Kamiel onderbreekt hem: “Ik wilde wél iets doen”, zegt hij wijs. En dus gingen ze samen nadenken. Taarten bakken? "Kan opa beter," grinnikt papa Bart. “Maar die had geen tijd”, zegt Kamiel. “Dus toen kwamen we op flessen."

Van oud naar goud
Kamiel verzamelde zijn beste vriend en zijn broertjes en zusjes en trok de stoute schoenen aan. Sinds oud en nieuw is hij bezig: "1 januari is een heel goede dag om flessen op te halen", merkt hij. "Mensen drinken dan heel veel," fluistert Kamiel geheimzinnig, "Dat is onze geheime tip!"

En hoe hij die flessen allemaal meeneemt? Kamiel haalt zijn schouders op. "We zijn gewoon heel sterk!" Vaak gaat het in grote tassen mee, of in de bakfiets, samen met papa of mama. Die dag na de jaarwisseling haalden ze 55 euro op. "Ik was zo trots dat ik zei: 'ik verdubbel het, dan heb je meer om aan het goede doel te geven. Zijn moeder deed hetzelfde. Uiteindelijk hebben we dus ruim 160 euro gedoneerd aan Artsen Zonder Grenzen", vertelt Bart.

'Dit raakte hem écht'
Toen Kamiel vertelde wat hij wilde doen, kreeg vader Bart het even te kwaad. "Dat moment dat hij aan de deur stond en het andere mensen uitlegde dat hij flessen verzamelde om anderen te helpen voor mensen in oorlogsgebieden, dat raakte me. Eigenlijk nog steeds als ik het nu vertel. Dat maakt je als ouder trots.”

Bart haalde zelf ook een wijze les uit de actie van zijn zoontje, namelijk dat je niet machteloos hoeft te zijn. "Je ziet die beelden op tv, en denkt: we kunnen niks doen", zegt hij. "Maar Kamiel laat zien dat je altijd iets kunt doen, dat je in actie kunt komen. Door zijn ogen leer ik dat opnieuw." Een paar maanden later zaten ze weer samen voor de buis toen op het Jeugdjournaal te zien was dat de eerste konvooien met hulpgoederen de grens over mochten: "Het was tof om hem toen te laten zien dat hij daar een klein beetje bij had geholpen."

Een biertje voor het goede doel
Misschien komt er volgend jaar weer zo’n actie. “Maar je moet mensen ook niet overvragen”, zegt Bart voorzichtig. “We willen het wel bijzonder houden. Eén keer per jaar is mooi.” Maar ondertussen verzamelen ze wel door. Ze zoeken in de buurt op de grond naar blikjes of flesjes en leveren die dan in: goed voor het milieu en voor het goede doel. "En als papa in het weekend een biertje drinkt, krijg ik het lege flesje." Hij kijkt met een schuin oog naar zijn vader: "Vanavond ook, toch pap?" Een biertje voor het goede doel, klinkt zo slecht nog niet.