Ieder weekend is er ook een nieuwe aflevering van de Stuifmail-podcast. Beluister de podcast hier:

Deze bijzondere vogel kwam zomaar in een tuin bij een rijtjeshuis

Gerry van Iperen-Kennis zag in de achtertuin van haar rijtjeshuis een bijzondere vogel. Zij vraagt zich af of dit misschien een hop is. Het is inderdaad een hop. Hoe bijzonder, gewoon in haar achtertuin! Dit is het mooiste nieuws dat ik de laatste tijd gehoord heb, een hop gewoon in een achtertuin! De hop was vroeger op de Brabantse zandgronden geen bijzondere vogel. Het was zelfs een algemene broedvogel, maar sinds het begin van de twintigste eeuw komt de hop als broedvogel steeds minder voor.

Gelukkig ontdekte men in 2012 weer een broedgeval in Noord-Limburg en na dat jaartal werden er weer een aantal broedgevallen gezien in het oosten van Nederland, zie de foto hierboven in volledig verenpak. Wie weet gaan ze ook weer broeden in ons mooie Brabant en dan gewoon in iemands achtertuin! Je kunt hoppen broedend vinden in steenhopen, muren, bomen en diverse houten gebouwen. Je moet als zo’n hop in je tuin broedt, wel wat tegen de stank kunnen. De bijnaam van dit dier is drekhaan omdat hoppen een behoorlijke stank verspreiden. Onder meer omdat het vrouwtje een klier bij de cloaca heeft, die tijdens de broedtijd een zware stank verspreidt. Daarnaast maken hoppen nooit hun nest schoon. dat ligt dan ook vol met nooit voedselresten en poep. De naam heeft de hop te danken aan de roep 'hoep hoep', die op grote afstand hoorbaar is.

Lepelaars op de Kampina, komen ze daar vaker voor?

Monique Spijkers zag aan de Nianadreef in natuurgebied Kampina lepelaars staan. Ze vraagt zich af of die vaker hier te zien zijn. Het antwoord is ja, zeker bij de vennen. Evenals grote zilverreigers. Beide vogels zijn witte vogels, dus je moet goed kijken welke je in beeld hebt. De lepelaar heeft een wit verenpak, maar je ziet bij hen ook wat gele of licht oranje vlekken in dat pak. De grote zilverreiger heeft een compleet wit verenpak, meestal zwarte poten (in de broedtijd zijn deze rood) en een lange gele snavel. De snavel van een lepelaar is breed en zwart, behalve vooraan want dan is die snavel geel en het uiteinde is spatelvormig. In de broedtijd is deze overigens volledig zwart. Lepelaars zijn vooral te vinden in natte omgevingen, het liefst bij de overgang van zout naar zoet water. In het binnenland gaan ze op zoek naar dynamische natte omgevingen, zoals Kampina, met een natuurlijk waterpeil. In gebieden zoals Kampina hebben ze amfibieën, grote waterinsecten zoals waterkevers en libellenlarven op het menu staan. Maar ook vissen zoals de stekelbaars. Dat zoeken naar voedsel gaat op een speciale manier. Ze bewegen hun snavel heen en weer door het water en vinden zo op de tast hun voedsel.

Welke bij?

Sietske Loth-Gerbranda zag een bijzondere bij. Ze wil graag weten hoe deze bij heet. Ik kan me heel goed voorstellen dat Sietske dacht aan een bij. Maar als ze heel goed naar het insect kijkt, kan ze duidelijk zien dat het insect maar een paar vleugels heeft. Dat betekent dat het nooit een bij kan zijn. Dit insect houdt Sietske dan ook een beetje voor de gek, want het lijkt inderdaad wel op een bij. De naam is dan ook kegelbijvlieg. Deze kegelbijvlieg hoort bij de familie van de bijvliegen, dit zijn allemaal zweefvliegsoorten. De kegelbijvlieg is een van de forsere soorten met een maximale lengte van vijftien millimeter. Je vindt deze soort vooral in bossen en open velden, maar ze komen ook in tuinen voor. De naam heeft de kegelbijvlieg te danken aan het feit dat ze aan mimicry doen (op een bij lijken). Het deel kegel in de naam is vooral te danken aan het mannetje. Dat heeft een kegelvormig geeloranje achterlijf.

Wat is dit?

Marc Lommers zag op een muur een insect en hij wil graag weten wat het is? Op de muur zie je een mooie vlinder. De naam is lindepijlstaart. Lindepijlstaarten zijn prachtige grote, vaak groenige nachtvlinders met ook wat bruine kleuren. Het zijn nachtactieve nachtvlinders, die tot de mooie kleurrijke familie van de pijlstaarten behoren. Het vrouwtje heeft een spanwijdte van ongeveer tachtig millimeter. Bij een mannetje is de spanwijdte zestig millimeter. Lindepijlstaarten zijn echte nachtvlinders, die overdag rusten in de kruin van lindebomen, maar ook op boomstammen en muren. De rupsen van deze fraaie vlinder leven, zoals de naam al aangeeft, vooral op lindebomen. Maar je ziet ze ook wel op de zoete kers, berk, iep of els.

Een motje gespot

Jan Hamers zag een motje op het raam van zijn schuifpui. Hij wil graag weten welk motje het is. Het insect dat op dat raam zat, is geen motje maar een heel mooie nachtvlinder die tot de familie van de uilen behoort. De naam is hazelaaruil. Hazelaaruilen leven niet alleen op hazelaars, maar ook op allerlei loofbomen zoals eiken, beuken, haagbeuken, berken en de Spaanse aak.

Deze uilennachtvlinders kun je vooral tegenkomen in onze provincie, want hier zijn veel zandgronden te vinden. Daarnaast komen ze ook lokaal voor in de duinen. Hazelaaruilrupsen zijn echte nachtbrakers, dan zijn zij actief. Overdag verschuilen zij zich tussen samengesponnen bladeren in hun waardplanten. Dat zijn de hierboven genoemde soorten. De rupsen veranderen vlak voor de winterse periode in poppen, want zo overwinteren hazelaaruilen. De cocons van die poppen liggen in een strooisellaag of onder mos, maar vaak ook aan de voet van de stam van hun waardplant.

Zo dichtbij heb je lepelaars nog nooit gezien – Stichting Landschap Noord-Holland
Het duurt niet lang meer voordat jonge lepelaars hun veilige nest in de bomen van natuurgebied De Liede verlaten. Voor natuurliefhebbers een goede reden om naar Haarlem af te reizen, want er zijn maar weinig plekken in Nederland waar je deze prachtige vogels van zo dichtbij kunt bekijken. Gewoon vanaf het fietspad aan de overzijde van het bos. Er is een fietsroute beschikbaar, waarmee je vanzelf langs de kolonie komt.