Kinderen die spelen in traditionele vormloze gewaden, een stel ouder mannen die driftig op een krukje stro aan het knopen zijn en natuurlijk de lange witte onderbroeken die aan een waslijntje in het lentebriesje hangen te drogen. Op de zondagmiddag ligt het museum er idyllisch bij.

En is er reden voor een feestje, vandaag stapt de miljoenste bezoeker van het museum het erf op om zich een dag hélemaal om te dompelen in het Brabant van de begin twintigste eeuw.

"Jullie zijn de miljoenste bezoekers van het museum", zegt Toos van Katwijk door de microfoon midden op het dorpspleintje. "Zolang jullie willen en kunnen, hebben jullie bij deze gratis toegang gewonnen tot het museum."

"De kinderen vinden het hier super leuk en alles is hier heel gemoedelijk", zeggen de dolgelukkige winnaars Tommy en Marie uit Erp. Samen met hun kinderen, die zelfs op kleine klompjes door het museum trippelen, bezoeken ze het museum vaak.

"De eerste eigenaar zei wel eens: als je zorgt dat de bezoekers een sneetje peperkoek en een kop koffie krijgen, is het allemaal goed", zegt Van Katwijk "Maar als je kijkt waar we nu staan met driehonderd vrijwilligers, daar zijn we trots op."

De voorzitter glundert helemaal. "Het is door de jaren heen zo gegroeid", vertelt ze. Die zelf ook volledig gehuld is in haar zondags best. "Mensen reizen overal heen maar ze willen toch ook weten wat er in hun eigen regio ooit is gebeurd."

Waar tegenwoordig een heel boerendorp staat met eigen schooltje, winkeltje en melkfabriek geheel in de stijl van het Brabant van toen, had het niet veel gescheeld of de boerderij was onder een laag asfalt verdwenen.

"Er zou hier een provinciale weg komen, daarvoor moest de boerderij wijken", weet Van Katwijk. "Een wethouder is daar voor gaan liggen omdat hij vond dat het geboortehuis van pater Van den Elsen bespaard moest blijven. Pas later werd er besloten om er een museum van te maken."

"Het boerenleven staat bij ons op nummer een", benadrukt Van Katwijk. "We hebben nu twee jongeren vrijwilligers die we mee willen nemen in dat leven." Volgens de voorzitter is het dan ook belangrijk dat het museum niet verloren gaat. "Ik ben blij dat we mensen hebben die dit erfgoed van de ouderen over willen nemen en door willen zetten."