Video

Moord op Jesse Dingemans was niet te voorkomen

28 augustus 2011 om 16:04
nl
De moord in 2006 op de 8-jarige Jesse Dingemans had door niemand kunnen worden voorkomen. Dat juist hij werd vermoord in zijn klaslokaal op school in Hoogerheide was pure pech met desastreuze gevolgen. Dat komt naar voren in de RKK-documentaire over de schoolmoord in Hoogerheide.
Geschreven door

Het programma 'Het drama van...' interviewt voor het eerst de moeder van Jesse Dingemans, zijn juf en de betrokken politiemensen voor televisie.
Ongeloof
"Vermoord? Dan denk je van nee. Dat kan gewoon niet zo zijn." Moeder Ingrid Dingemans vertelt over het moment dat de directeur van Basisschool Klimop haar belt met het nieuws dat Jesse dood was en dat er iets vreselijks gebeurd was. Of ze zo snel mogelijk naar de school kon komen. "Hoe kan dat nou. Hoe is het met de andere kinderen? Waar was de rest van de school? Heeft niemand wat gehoord. Dat spookt gelijk door je hoofd.'
Dagelijks in gedachten
"Jesse is eigenlijk nog elke dag aanwezig", vertelt Ilona Konings. Zij was de juffrouw van Jesse op Basisschool Klimop in Hoogerheide. "Ik denk dat er afgelopen jaren geen dag voorbij gegaan is dat mijn gedachten niet heel even richting Jesse gingen." Ook zij vertelt voor het eerst haar verhaal voor de televisie. Over wat er op die bewuste dag precies gebeurde en hoe ze daar mee om moet leren gaan.
Reconstructie
Op die bewuste vrijdagochtend was Jesse samen met zijn klas in de aula van de school bezig met een opdracht. Jesse is als eerste klaar en mag daarom van juf Ilona een nieuw puzzelblaadje halen in het klaslokaal op de eerste verdieping. Jesse gaat naar boven. De juf loopt hem na enkele minuten achterna om hem te helpen zoeken, maar botst op de trap tegen een gehaaste man aan. "Grote jas aan en een capuchon over zijn hoofd. Ik spreek hem aan. Ik vraag nog heel beleefd of ik hem kan helpen. Of hij iemand zoekt? Hij mompelt wat en voor dat ik het weet is hij weg", vertelt ze in het RKK-programma.
Bloedsporen
Juf Ilona haalt de directeur erbij. Een paar minuten later vinden ze bloedsporen op de trap en denken ze dat de man gewond is. Ze lopen door naar het klaslokaal. "In de klas was helemaal niets te zien. Alles stond recht. Alle tafeltjes stoeltjes. En toen liepen we toch naar achter in de klas. En achter de grote stoomboot van Sinterklaas daar vonden we Jesse. Dat was heel erg. Ik zag meteen dat het niet goed was, en ik denk de directeur ook, maar je wilt dat niet geloven."
Brieven van troost
De ouders van Jesse zijn overladen met post. Steunbetuigingen, gedichten, tekeningen, medeleven. Moeder Ingrid laat dozen vol met brieven en tekeningen zien. "We hebben heel veel reacties van scholen gekregen. Met tekeningen, gedichtjes. Kinderen hebben bloemen geknutseld." Ze bewaren alles. "Het neemt het verdriet niet weg natuurlijk, maar dat er toch zoveel mensen zijn die aan je denken. En ook die Jesse zo'n warm hart toe dragen. Hij zou er verlegen van worden van al die aandacht."

Ook de juf van Jesse kreeg heel veel post. Van collega-leerkrachten uit het hele land. Maar ook uit België. "Er waren hele lieve kaarten bij waarop collega's schreven: "Iedere keer als ik een kind naar boven stuur, dan denk ik aan jou. En voel jezelf nooit schuldig, want ik doe het elke dag precies hetzelfde." En dat helpt wel maar, maar ik was achteraf liever zelf naar boven gegaan."

De opa van Jesse schreef een mooie lieve brief aan Ilona Konings. Ze hoefde zich niet schuldig te voelen. "Dit had niemand kunnen voorkomen", schreef de opa.
Agent in tranen
In de documentaire van RKK komt ook politieagent Bart Gelsing aan het woord. Hij was als eerste ter plaatse op de school. "We gaan de school binnen. In de school zie je de klassen die zitten vol met kinderen. Die krijgen les. Niks aan de aan de hand. Rustig. De gang van de school leeg." Achter in het klaslokaal bleek het goed mis. "Een jongetje in een plas met bloed."

Districtschef Fred Stegman van de politie Midden- en West-Brabant kwam kort daarna in de school. Zijn collega bewaakte de eerste verdieping van de school. "De impact was ter plekke al dat die collega met tranen in de ogen stond. Dan weet ik wat er aan de hand is."

Stegman heeft zich ook ingezet om de berichtgeving in de media te corrigeren. "Er verscheen een bericht op teletekst dat de vader een rol zou hebben gespeeld. Dat was absoluut niet het geval. Dat wisten we heel snel en hebben het meteen van teletekst af weten te halen."
Julien C.
Burgemeester Franzel van de gemeente Woendrecht is nu, bijna vijf jaar later, nog steeds erg onder de indruk van het drama. Geëmotioneerd vertelt hij over zijn ervaringen. Maar ook over de opluchting toen er snel een serieuze verdachte werd aangehouden door de politie.

Moeder Ingrid Dingemans laat zich in de documentaire ook uit over Julien C. die de moord steeds bleef ontkennen tijdens alle rechtszaken. "Je hebt het lef om zo'n jong kind om het leven te brengen, heb nou ook maar de lef om het toe te geven en ja het hoe en waarom," zegt ze.
Sinterklaas
De moord op Jesse gebeurde op 1 december 2006. Hoogerheide was in Sinterklaassfeer. Dat kinderfeest maakte de moord op de 8-jarige Jesse weer extra wrang. "Jesse geloofde nog in Sinterklaas en was daar erg mee bezig", vertelt zijn moeder. Tijdens de begrafenis hebben zijn klasgenootjes sinterklaascadeautjes bij zijn kistje gelegd. "Dat was een heel emotioneel bijzonder moment", vertellen alle direct betrokkenen in de documentaire.
Verder met leven
Moeder Ingrid Dingemans moet verder met haar leven, maar dat is lastig. "Het moet gewoon, de anderen hebben er niets aan als ik in mijn bed blijf liggen. Je moet proberen er toch weer te zijn voor je kinderen, je man en de familie. Je wilt de andere kinderen ondanks alles ook een onbezorgde jeugd geven. Het gemis van Jesse is heel groot. Het is pure pech geweest dat hij in dat lokaal was; met desastreuze gevolgen. Hem is zoveel afgenomen, hij had nog zoveel moeten meemaken en dat is iets waar ik steeds aan denk."

Ingrid Dingemans werd weer zwanger. "Een bewuste keuze. Toekomstperspectief. Dan is het zover en dan denk je weleens is het de goede beslissing geweest. Maar achteraf gezien is het goed geweest voor het gezin."
Juf Ilona: nieuw leven
Juf Ilona Konings werkt nu op een school in Huijbergen. "Het eerste jaar was heel aangrijpend. Heel erg zwaar. Er waren dagen dat ik huilend op de fiets naar mijn werk ging." Collega's op de school in Huijbergen hebben haar goed opgevangen. Ze is een nieuw leven gestart. "Waar ik ook heel dankbaar voor ben. Ik heb nog nooit een moment het idee gehad dat Ingrid en Frank me een bepaald schuldgevoel hebben gegeven. Dat hebben zij nooit gedaan."
'Het drama van… de schoolmoord in Hoogerheide' wordt uitgezonden op maandag 29 augustus om 21.30 uur bij het RKK op Nederland 1



App ons!

Heb je een foutje gezien of heb je een opmerking over dit artikel? Neem dan contact met ons op.