Het ene worstenbroodje is het andere niet. Dat weet iedereen die er regelmatig eentje verorbert. Te veel brood, te weinig smaak aan het vlees, het kan op allerlei manieren misgaan. En daarom knikken de knieën van de finalisten maandagochtend en loopt het zweet hen over de rug. Al kan dat laatste ook komen door de temperatuur in het baklokaal.

In dat lokaal vind eigenlijk vooral nog de finishing touch plaats. Thuis zijn de worstenbroodjes eigenlijk al 'geboren'. Nu hoeven ze alleen nog maar in de oven.

Alhoewel, alleen nog maar... John de Wit moest even wennen aan de ovens bij de Rooi Pannen. "Maar ik ben best tevreden." Het bakken noemt hij een 'uit de hand gelopen bezigheidstherapie.' En zijn geheim? "Dat zit natuurlijk in het worstje." Dat bestaat uit half-om-halfgehakt, maar meer wil hij daar niet over kwijt.

Djorn wordt geen bakker
Djorn van Werde is met zijn 13 jaar een jonkie in de categorie 'thuisbakkers'. Echt zenuwachtig is hij niet. "Ik maak al een paar jaar worstenbroodjes in de bakkerij van mijn oom. Het is gewoon leuk om te doen." Later bakker worden, ziet hij overigens niet zo zitten.

Margo van Hoof zit iets minder ontspannen in de wedstrijd. Voorovergebogen staat ze over haar dertig broodjes, die zojuist de oven zijn uitgekomen. Vijftien exemplaren moet elke thuisbakker aanbieden aan de jury. Maar welke zijn het meest overtuigend? "Deze heb ik te lang in de rijskamer laten staan, waardoor ze minder mooi zijn. Maar ze zijn wel lekkerder, denk ik."

Om klokslag twaalf uur gaan de ovens uit. Woensdag wordt de winnaar bekendgemaakt. Tot die tijd kunnen de kandidaten alleen maar nagelbijten. Of knabbelen op de vijftien worstenbroodjes die het nét niet gered hebben.