Het is een keurig nestje, balancerend op vishengels aan de muur. Het was alleen niet de eerste locatie die ma Fladder, de moedermerel, in gedachten had. "Ze wilde eerst op de tuinstoelkussens een nestje bouwen, maar die hadden we zelf nog nodig", vertelt Jacqueline.

Dus haalden ze de stoelkussens weg. "Toen keerde ze haar kont en koos een ander plekje, bovenop de vishengels."

Op 4 mei was het nestje af, gevuld met 4 eitjes. De garage werd daarmee een uit de kluiten gewassen vogelhuis. Aan de garage moest eigenlijk nog wat geklust worden. "Het was eerst een carpoort, maar we hebben hem dichtgemaakt. Alleen de deur moest er nog in."

Dat moet nu even wachten, anders kunnen de vogels er niet meer uit. Gelukkig maakt Jacqueline zich er geen zorgen over. "Verbouwen kan altijd nog."

De garage gewoon gebruiken, dat doet Jacqueline wel: "We zijn er elke dag in en uit geweest met de auto", vertelt ze. Des te specialer dat er na ruim twee weken broeden, er gezonde kuikens uit de eieren kropen.

"Regelmatig vliegen de vader en de moeder met een rotgang de garage in, dan hebben ze eten bij zich. Bijna elke dag komt ze binnenvliegen met een bekje vol wormen."

Toch maar handig dan dat er geen deur in zit. "We laten ze gewoon lekker hun gang gaan." Jacqueline weet uit ervaring dat dat vaak het beste is. Het is namelijk niet de eerste keer dat er nestjes rondom haar huis waren. "Afgelopen zomer hadden we zelfs acht duivennestjes in de tuin. Nu hebben we er ook eentje, in het tuinhuis."

Opvallend al die vogelnestjes vindt Jacqueline. Ze ondernemen niks om de vogels te lokken. "Ik zet alleen wat water neer."

Voor nu zijn de gevleugelde garagegenootjes nog naamloos, maar er wordt wel over nagedacht. "Ik heb wel eens een nestje met mussen grootgebracht, onder een warmtelamp. Dat waren toen drie stuks, die noemde ik Kwik, Kwek en Kwak. Maar met deze merels gaat dat niet, dit zijn er vier. Misschien noem ik ze wel Kwik, Kwek, Kwak en Kwok", grapt ze.