Met regelmatig een appel of een banaan en 's avonds wat groente op m'n bord beschouw ik mezelf als een gezonde eter. Maar als ik héél eerlijk ben, komt een suikerrijke hap toch best regelmatig voor. Bij een koffie met vriendinnen hoort een taartje en een bioscoopbezoek is niet compleet zonder bak zoete popcorn. En tijdens een binge-avond op de bank bezwijk ik regelmatig voor een half pak stroopwafels.

Driekwart van de suikerinname van volwassenen is niet afkomstig van de producten waarvan je het zou verwachten, zoals koek, snoep en frisdrank. Boosdoeners zijn de 'sluipsuikers', die verstopt zitten in onder andere kant-en-klare sauzen en kruidenmixen. Zelfs in vleeswaren wordt suiker gestopt.

Het Diabetesfonds daagt iedereen uit om de toegevoegde suikers een week te laten staan. Dus geef ik mijn lievelingshagelslag weg aan de buurvrouw, net als de peperkoek. In de koelkast liggen worteltjes, cottage cheese en spinazie. Goed voorbereid om al het zoets te weerstaan.

Dag 1
Zoals bijna iedere ochtend gooi ik wat yoghurt in een kom met cornflakes of cruesli. Kop koffie erbij, klaar. Niks mis mee, dacht ik altijd, maar de krokant geroosterde maïsvlokken, granen en zaden worden vaak op smaak gebracht met zoetstoffen als suiker of honing. In een pak cornflakes zit gemiddeld 10 gram suiker per 100 gram, bij krokante muesli zijn er zelfs uitschieters van 26,4 gram per 100 gram. Da's meer dan één vierde! En zo heb ik de eerste dag van deze challenge al een rode kaart te pakken.

Dag 2
Wijzer geworden pak ik m'n ontbijt anders aan. Het Diabetes Fonds stuurde recepten door als steuntje in de rug en daar maak ik dankbaar gebruik van. Yoghurt mag, maar dan met kersen uit de vriezer, een paar lepels hennepzaad en noten. Hennepzaad, nooit van gehoord maar het blijkt gewoon in de supermarkt te liggen. Een roze kommetje gezond.

Op het werk kom ik ernstig in de verleiding. Er is iemand jarig en er is taart. Appelkruimel-, kersen- en rijstevlaai, het kan niet op. 'Geniet ervan!', staat er op het briefje. In plaats daarvan kies ik knarsetandend voor een boterham met kaas.

Dag 3
Het gaat best goed, het skippen van zoetigheid. Af en toe steekt er een knagend gevoel de kop op, vooral tussen de maaltijden door. Die tussendoortjes zijn het lastigst. Normaal warm ik wat soep op, van die kant-en-klare. Maar ook daar zit suiker in, waarschuwt het Diabetes Fonds. En niet zo'n beetje ook.

Dag 4
Na een lange werkdag roetsj ik de supermarkt binnen. Mijn maag knort, en eigenlijk is dat het slechtste moment om boodschappen te doen. Het boodschappenbriefje staat vol met verantwoorde producten, zoals aubergine, sla, magere kwark en blikjes vis. Maar wanneer een man voor me een reep Snickers uit het schap grijpt, kan ik me bijna niet beheersen. Roomboterwafels, kaneelkussentjes, witte chocolade, het maakt niet uit wat, ik verlang naar een snelle suikerrush. Kom op, kiezen op elkaar en doorlopen.

Dag 5
Als ik 's avonds de droppot zie staan, grabbel ik er bijna zonder bij na te denken een handjevol witte krijtjes uit. Hup, zo in m'n mond. Achteraf baal ik dat ik de verleiding niet kon weerstaan. Maar, zo lees ik: 'Voel je niet schuldig als het een keer niet lukt om producten met toegevoegde suikers te laten staan. Gebruik het als motivatie om de volgende keer wél de gezonde keuze te maken'.

Dag 6
Wat mag ik wel en wat niet? Die vraag houdt me steeds bezig, want als je er op gaat letten, zit in ontzettend veel producten toegevoegde suiker. Tegelijkertijd voel ik me energieker, terwijl de lekkere trek afneemt. Na een boswandeling met vrienden kies ik geen wafel met slagroom zoals de rest, maar houd ik het bij een kopje thee. 's Avonds kokkerel ik iets lekkers in elkaar: volkoren pasta met gegrilde paprikasaus en linzen.

Dag 7
De laatste dag van de Suiker Challenge, die ik start met kwarkbollen met appel en kaneel. Als ik iets eet dat zoet is, smaakt het opeens veel zoeter, merk ik. Suikerdips zijn er ook minder. Het is niet dat ik nooit meer een tosti met witbrood zal eten, of geen vruchtensap meer neem. Maar deze week heeft me vooral een stukje bewustwording gebracht. Van het Diabetesfonds krijgen we een dik compliment: 'Jullie hebben in een week tijd maar liefst tien miljoen suikerklontjes laten staan!'.