Een beetje zenuwachtig komt Eveline van Duijnhoven uit Tilburg met een grote doos aan bij de Rooi Pannen in Eindhoven. Daar mogen thuisbakkers en scholieren hun lekkerste worstenbroodjes inleveren. "Dit zijn ze geworden", zegt ze trots als ze de doos openmaakt. Het geheim van haar broodjes wil ze wel delen. "Het is het recept van mijn opa. Vlak voor hij stierf heeft hij het recept aan mij overgedragen. Dat wil ik in ere houden."

Eveline doet voor de eerste keer mee aan de verkiezing van Het Lekkerste Brabantse Worstenbroodje. Maar ze heeft ze wel al vaak gebakken. "Ik ben begonnen met opa samen. En sinds zijn overlijden maak ik ze zelf. Vooral met kerst en oud en nieuw. En ook met carnaval heb ik er meer dan honderd gemaakt."

Ervaring genoeg dus. Toch is Eveline er niet zo zeker van dat ze de finale gaat halen. "Ik schat mijn kansen redelijk in. Bij mijn familie en vrienden vallen ze in ieder geval in de smaak. Laten we hopen dat dat hier ook zo is. Maar ik durf het niet te zeggen, want ik weet niet hoe groot de concurrentie is."

Eén van die concurrenten is Ilse Neidig uit Geldrop. Haar broodjes zien er heel anders uit. "Dit zijn borstenbroodjes", zegt ze lachend terwijl ze haar ronde worstenbroodjes laat zien. Ilse heeft borstkanker gehad en bakt deze broodjes voor het goede doel. Of haar borstenbroodjes worden goedgekeurd door de jury weet ze niet. "Ik heb geen idee of dit mag", zegt ze. "Maar ik ben eigenwijs, dit is nu eenmaal mijn ding. Als ze worden afgekeurd om de vorm hoop ik dat de jury ze toch wil proeven."

Niet alleen de vorm van Ilse's broodjes wijkt af van het traditionele worstenbroodje. Ze zijn ook nog eens vegan. "Dat was echt een uitdaging. Ik heb geprobeerd om de textuur van het vlees na te maken en de smaak van het normale Brabantse worstenbroodje te vangen. Ik vind ze lekker en de mensen die ik heb laten proeven ook, dus we zien wel. Ik doe niet mee om te winnen, maar voor het avontuur. Maar ik ben wel benieuwd wat ze ervan vinden."

Remco Beekman is een van de juryleden. Hij moet een oordeel vellen over veertien verschillende worstenbroodjes. En dat neemt hij heel serieus. "Ik kijk eerst aan de buitenkant of de vorm goed is en hoe de kleuring is. En of het broodje aan de onderkant mooi is dichtgevouwen." Daarna snijdt Remco het broodje in de lengte open. Maar hij proeft nog steeds niet. "Ik bekijk nu of het deeg en het gehakt gelijk verdeeld zijn en of er geen lucht aan de zijkanten zit." Ook ruikt Remco even aan het worstenbroodje. "Hij ruikt goed, ik krijg er zin in", zegt hij lachend.

Dan neemt hij eindelijk een hap. "Lekker! Dit is een goed worstenboordje. Het is een combinatie van goed brood en goed vlees. Dit zou zomaar eens een kanshebber voor de finale kunnen zijn. Wie weet."

Voor Ilse en Eveline blijft het nog even spannend. Over tien dagen horen de thuisbakkers pas of ze door zijn naar de finale. Eveline heeft goede hoop. "Ja, ik hoop dat ik ieder geval de finale haal. Dan zou ik heel trots op mezelf zijn. En als ik win zou opa onbeschrijflijk trots zijn geweest."