Wim de Jong woont al heel zijn leven in zijn huis in Sprundel. Zestien jaar geleden kwamen een kippen- en een varkensboerderij naast zijn huis te staan. Die zorgden voor stankoverlast, vertelt Wim terwijl hij over zijn eigen land naar de stallen van de buren tuurt. In die stallen worden zo’n 3500 mestvarkens en 750 zeugen gehouden.

Hij haalt diep adem en snuift. "Op dit moment valt het nog mee, maar als de wind uit het zuidwesten komt, dan wil je hier echt niet staan hoor", zegt hij met een wrange glimlach. En die zuidwestenwind is bepaald geen zeldzaamheid. De was buiten hangen? Geen optie voor Wim. "Dan kun je meteen opnieuw wassen. Het kon zo echt niet blijven."

Het gerechtshof is het met Wim eens, na een juridische strijd van zes jaar. Hoe de oplossing eruit komt te zien en hoe lang het duurt voordat deze wordt ingevoerd, is nog onduidelijk. "Het zal een project van de lange adem worden", verwacht Wim. Een mogelijke oplossing is dat de boer verplicht wordt om minder varkens te houden. Een andere optie is het installeren van luchtwassers: hoge schoorstenen die de stinkende lucht over de buren heen laten waaien.

De kippenboer aan de andere kant van Wims huis heeft die maatregel al genomen, in overleg met Wim. "Dat helpt enorm", vertelt hij.

Toch is Wims overwinning niet compleet. "Voor mij is het een mooie dag, maar voor de andere gedupeerden is dit een bittere pil", zegt hij. Van de zestien mensen die de zaak aanspanden, kregen veertien geen gelijk, onder wie ook een aantal Oost-Brabantse omwonenden. "Ik ben daar geweest en gevoelsmatig was de overlast daar misschien wel nog erger dan hier. Maar ja, op papier ziet het er bij mij erger uit en dat gaf de doorslag voor de rechter."

Volgens Wim is het oneerlijk dat de andere gedupeerden achter het net vissen. "De Staat heeft gezegd: bij 25 (een bepaalde norm voor stankoverlast, red.) komen we tegemoet. Deze mensen zitten daar misschien net onder. Dat betekent niet dat het bij hen niet stinkt. Ze zouden eens moeten komen ruiken. Maar ja, dat doen ze niet."