Een grote foto van de paus met daaromheen drie vuurrode rozen staat bij het altaar in de kerk. Prasing steekt een grote kaars aan voor de overleden paus. Het onverwachte overlijden raakt zowel de pastoor als de parochianen. “Ik schrok wel even", vertelt Maickel Prasing. "Ik heb vanmorgen de mis in Oud-Gastel gedaan. Toen wist ik het nog niet. Onderweg naar de basiliek hoorde ik het op de radio dat hij vrij onverwacht gestorven is."

Oudenbosch wordt ook wel klein Rome genoemd. De kerk die er staat, is een kopie van de basiliek in Vaticaanstad. "Er is altijd een band geweest, met alle pausen. Maar met deze paus was die band wel heel bijzonder", vertelt de pastoor.

De kerkgangers in de basiliek reageren gelaten op het nieuws. "Ik keek gisteren naar de tv en ik dacht: die heeft niet lang meer", zegt een parochiaan. Maar voor de meeste gelovigen komt het nieuws als een negatieve verrassing op tweede paasdag. "Het was wel even schrikken. Ik ben heel blij dat hij de zegen nog heeft uitgesproken op eerste paasdag. Hij had veel empathie voor de medemens. Zo kwam hij tenminste op mij over. Ook voor mensen die in nood zaten", vertelt een bezoeker. "Het is heel vervelend voor de kerkgemeenschap."

Een andere man reageert: "Hij was op. Het was gedaan met hem. Dat was gisteren goed te zien. Mijn vrouw zei nog: 'Ik hoop dat ie gauw geneest.' Maar toen zei ik al: die meneer gaat heel snel dood. Maar dat het zo snel zo zijn, had ik niet verwacht. Hij was een goede paus. Hij heeft het goed gedaan."

Een andere kerkganger is het met hem eens: "Het is een verschrikkelijk moeilijk ambt met alle regels waar je je aan moet houden. Maar hij deed dat heel goed. Zijn woorden waren voor mij een prikkeling om met de kerk en het geloof bezig te blijven."

Pastoor Prasing heeft alleen maar lovende woorden voor paus Franciscus. "Hij heeft de kerk weer een nieuwe schwung gegeven. Een pastorale paus. De twee vorige pausen vlogen alles aan vanuit de leer van de kerk. Dat deed Franciscus niet. Hij bekeek het vanuit de mensen zelf. Ook van mensen die niet helemaal in overeenstemming met de leer van de kerk leven. Daar had hij een warm hart voor en die wilde hij ook bij de kerk betrekken."

Drie keer heeft het hoofd van de basiliek in Oudenbosch de paus de hand mogen schudden. "Dat is het voordeel als je de pastoor van de basiliek in Oudenbosch bent", zegt hij trots. Hij heeft mooie herinneringen aan hem, zoals het moment dat Franciscus nog maar net paus was. "Ik had samen met mijn goede vriend en collega Paul Verbeek een reis naar Rome gepland. Toen was de vorige paus er nog. Maar ineens kwam er een nieuwe."

"We hebben het toen zo kunnen regelen dat we destijds Franciscus vrij snel konden ontmoeten op het Sint Pietersplein. Ik heb zijn hand geschud en hem een boek over de basiliek en een beeldje van Sint Franciscus hier uit de kerk kunnen geven. Toen zei hij 'que bella', wat mooi. Dat is de mooiste indruk die ik van hem heb."

Prasing zal hem en zijn gedachtegoed missen. "Ik durf zelfs te zeggen dat de kerk langzaamaan richting afgrond aan het glijden was. Hij heeft de kerk daar weer weggetrokken. Of we de goede kant op blijven gaan, zal de toekomst ons leren. We leven in het jaar van de hoop. We moeten even kijken welke paus ze straks gaan kiezen."